Middenweg 110 - 1960
Foto's -> Middelpolder -> Middenweg
(Bron: Eigen collectie - particulier)
Tekening Douwe van der Leest
Middenweg 110
Tekening Douwe van der Leest
Middenweg 110
Op 11 October 1938 verleende de Gemeente Nieuwe-Amstel een bouwvergunning aan de heer Maarten Lelieveld tot bouw van een woning met bergplaats aan de Middenweg 110. Kadastraal bekend als Sectie 1 nr 2504, groot 5 are. Hij bouwde de woning zelf vlak naast die van zijn broer Gijsbert Lelieveld. Maarten was taxichauffeur en zijn broer was veehouder. Toen het huis klaar was ging Maarten daar wonen, samen met zijn echtgenote Saartje van der Sluis. Zij kregen twee dochters, Corrie en Annie en een zoon genaamd Frans.
(Bron: Eigendom Collectie - Particulier)
Middenweg 110, Vergunning in 1938 tot het bouwen van een woning en werkplaats
De heer Lelieveld heeft in de woning met zijn gezin gewoond vanaf de bouw tot de sloop. Hij was voor de oorlog taxichauffeur en tijdens de oorlog fietsenmaker. Dat heeft hij na de oorlog nog even gedaan tot de heer M.J. de Boer, Middenweg 107 en 106 zijn fietsenzaak overnam. De heer Lelieveld begon toen weer met een taxibedrijf. Als bijverdienste verhuurde hij wasmachines. Die stonden in de garage opgesteld en dan kwam er een man op een fiets met een lange bruine lederen jas en een karretje achter de fiets. Hierin paste twee wasmachines die naar de klanten werden gebracht en later weer opgehaald.
Mevrouw Lelieveld - van der Sluis had een broer die in Amsterdam woonde en zijn zoon Ruud kwam in vakanties gezellig bij zijn tante logeren. Ruud vertelde allerlei herinneringen die hier te lezen zijn. Zo wist hij dat er grind van de oprit tot aan de garagedeur liep en dat achter het huis een ketel was die voor het gas zorgde. Die ging omhoog of omlaag en Ruud was er altijd een beetje bang van, want dit soort zaken zag hij niet in Amsterdam. Oom en tante hadden ook twee grote grijze katers en deze kwamen geregeld binnen met muizen, mollen en kikkers in hun bek. Op de boerderij niet vreemd maar voor Ruud was dat wel even wennen.
Tegenover de familie Lelieveld woonde de veeboer de heer van den Ancker. Ruud schreef dat hij met diens zonen het land opging als er gemolken moest worden en was aanwezig bij het kalven. Voor deze Amsterdamse stadsjongen was het een feest, ook als hij meeging om met paard en wagen schillen op te halen, om de kippen en het varken te voeren en te schieten met de windbuks. De wagen met het paard ervoor werd op zondag gebruikt door de familie om naar de kerk te gaan. Boer Ancker had dan zijn nieuwe klompen aan, maar niemand mocht in de buurt van het zwarte paard komen, omdat het 'beestje' niet te vertrouwen was.
De vakanties waren een plezier want wie kan nou in Amsterdam slootje springen en kikkers vangen? Wat het stadsjochie niet wist dat de oevers van de sloten heel drassig waren en onder het riet lagen. De sloot leek dus smaller dan hij was. Ruud nam de eerste keer een aanloop en zakte gelijk weg tussen het riet en lag met kleren aan in de sloot. De buurjongens hadden dat natuurlijk verwacht en lachten zich een kriek. Met schrikdraad hadden ze Ruud ook goed beet. Zij maakten het los om de wei in te gaan en Ruud moest het dan als laatste dicht doen om te voorkomen dat de koeien zouden weglopen, zo werd hem verteld. Hij pakte van de jongens de draad over want die hadden het geïsoleerde handvat en zo kreeg Ruud een flinke opstoot. Toen de buurjongens eenmaal door hadden dat ze die jongen uit de stad goed konden beetnemen vertelde zij hem dat als je met je blote voeten in een verse koeienvlaai gaat staan, je veel haar op je benen zou krijgen. Dat leek Ruud wel wat en stond dan lekker met zijn blote voeten te stampen in de vlaai, natuurlijk zonder het gewenste resultaat!
(Foto Amstelveenweb.com - A.A.Sluijs)
Foto van 1958 van de Middenweg 110, zoals Douwe van der Leest deze ook tekende.
Naast de gebroeders Schaap die aan de oneven zijde woonden, liep een pad richting Amstelveen. Voor Ruud was het een lange weg naar de 'bewoonde wereld', want daar was een bushalte. Dit gold nog meer voor zijn vader, aangezien er op een feestje nogal vlot werd geschonken bij de familie Lelieveld en dat was geen frisdrank! Als de ouders van Ruud al dan niet een tikje ‘van de kaart’ samen met Ruud weer naar Amsterdam gingen, was dat in een wit/zilver gekleurde bus, in Amsterdam waren ze blauw. De bussen die door Nieuwer-Amstel reden waren namelijk die van Maarse&Kroon.
Aankoop Gemeente Nieuwer-Amstel
Op 19 juli 1963 kocht de Gemeente van de heer Lelieveld het pand aan de Middenweg 110 voor ƒ 47.500,00. De aankoop omvatte een huis, erf en schuur met tuin. Na de verkoop van het huis aan de Middenweg verhuisde de familie Lelieveld naar de Margaretha van Borsselenlaan 35.
Gemeentearchief Amstelveen Invnr 2.07.351.11 / 157-XVI
(Foto: Particuliere Collectie Ruud van der Sluis)
Foto van 1970 - Saartje en Maarten Lelieveld voor hun huis aan de Margaretha van Borsselenlaan
(Bron: Eigendom Collectie - Particulier)
Middenweg 110, Vergunning in 1938 tot het bouwen van een woning en werkplaats
De heer Lelieveld heeft in de woning met zijn gezin gewoond vanaf de bouw tot de sloop. Hij was voor de oorlog taxichauffeur en tijdens de oorlog fietsenmaker. Dat heeft hij na de oorlog nog even gedaan tot de heer M.J. de Boer, Middenweg 107 en 106 zijn fietsenzaak overnam. De heer Lelieveld begon toen weer met een taxibedrijf. Als bijverdienste verhuurde hij wasmachines. Die stonden in de garage opgesteld en dan kwam er een man op een fiets met een lange bruine lederen jas en een karretje achter de fiets. Hierin paste twee wasmachines die naar de klanten werden gebracht en later weer opgehaald.
Mevrouw Lelieveld - van der Sluis had een broer die in Amsterdam woonde en zijn zoon Ruud kwam in vakanties gezellig bij zijn tante logeren. Ruud vertelde allerlei herinneringen die hier te lezen zijn. Zo wist hij dat er grind van de oprit tot aan de garagedeur liep en dat achter het huis een ketel was die voor het gas zorgde. Die ging omhoog of omlaag en Ruud was er altijd een beetje bang van, want dit soort zaken zag hij niet in Amsterdam. Oom en tante hadden ook twee grote grijze katers en deze kwamen geregeld binnen met muizen, mollen en kikkers in hun bek. Op de boerderij niet vreemd maar voor Ruud was dat wel even wennen.
Tegenover de familie Lelieveld woonde de veeboer de heer van den Ancker. Ruud schreef dat hij met diens zonen het land opging als er gemolken moest worden en was aanwezig bij het kalven. Voor deze Amsterdamse stadsjongen was het een feest, ook als hij meeging om met paard en wagen schillen op te halen, om de kippen en het varken te voeren en te schieten met de windbuks. De wagen met het paard ervoor werd op zondag gebruikt door de familie om naar de kerk te gaan. Boer Ancker had dan zijn nieuwe klompen aan, maar niemand mocht in de buurt van het zwarte paard komen, omdat het 'beestje' niet te vertrouwen was.
De vakanties waren een plezier want wie kan nou in Amsterdam slootje springen en kikkers vangen? Wat het stadsjochie niet wist dat de oevers van de sloten heel drassig waren en onder het riet lagen. De sloot leek dus smaller dan hij was. Ruud nam de eerste keer een aanloop en zakte gelijk weg tussen het riet en lag met kleren aan in de sloot. De buurjongens hadden dat natuurlijk verwacht en lachten zich een kriek. Met schrikdraad hadden ze Ruud ook goed beet. Zij maakten het los om de wei in te gaan en Ruud moest het dan als laatste dicht doen om te voorkomen dat de koeien zouden weglopen, zo werd hem verteld. Hij pakte van de jongens de draad over want die hadden het geïsoleerde handvat en zo kreeg Ruud een flinke opstoot. Toen de buurjongens eenmaal door hadden dat ze die jongen uit de stad goed konden beetnemen vertelde zij hem dat als je met je blote voeten in een verse koeienvlaai gaat staan, je veel haar op je benen zou krijgen. Dat leek Ruud wel wat en stond dan lekker met zijn blote voeten te stampen in de vlaai, natuurlijk zonder het gewenste resultaat!
(Foto Amstelveenweb.com - A.A.Sluijs)
Foto van 1958 van de Middenweg 110, zoals Douwe van der Leest deze ook tekende.
Naast de gebroeders Schaap die aan de oneven zijde woonden, liep een pad richting Amstelveen. Voor Ruud was het een lange weg naar de 'bewoonde wereld', want daar was een bushalte. Dit gold nog meer voor zijn vader, aangezien er op een feestje nogal vlot werd geschonken bij de familie Lelieveld en dat was geen frisdrank! Als de ouders van Ruud al dan niet een tikje ‘van de kaart’ samen met Ruud weer naar Amsterdam gingen, was dat in een wit/zilver gekleurde bus, in Amsterdam waren ze blauw. De bussen die door Nieuwer-Amstel reden waren namelijk die van Maarse&Kroon.
Aankoop Gemeente Nieuwer-Amstel
Op 19 juli 1963 kocht de Gemeente van de heer Lelieveld het pand aan de Middenweg 110 voor ƒ 47.500,00. De aankoop omvatte een huis, erf en schuur met tuin. Na de verkoop van het huis aan de Middenweg verhuisde de familie Lelieveld naar de Margaretha van Borsselenlaan 35.
Gemeentearchief Amstelveen Invnr 2.07.351.11 / 157-XVI
(Foto: Particuliere Collectie Ruud van der Sluis)
Foto van 1970 - Saartje en Maarten Lelieveld voor hun huis aan de Margaretha van Borsselenlaan
