Lentetentoonstelling - 2010
Foto's -> Kunstenaars -> Amstelveense Kunstenaars
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
Kunstenaar Marijtje Overduin verwelkomt alle aanwezigen in Amsterdam-Buitenveldert
Kunstenaar Marijtje Overduin verwelkomt alle aanwezigen in Amsterdam-Buitenveldert
De tentoonstelling van de Amstelveense Vereniging van Kunstenaars AvK werd op maandagmiddag 5 april 2010 om 16 uur geopend door de heer Jan van Zanen, burgemeester van Amstelveen.
Ondanks de Paasmaandag en het gure weer, waren veel Amstelveners bereid, om in plaats van naar de meubelboulevard, de weg naar Amsterdam-Buitenveldert af te leggen en naar de opening van de tentoonstelling te gaan. Daar werden ze warm ontvangen door de kunstenaars, met drankjes en heerlijke hapjes en natuurlijk prachtige kunst. Wat wil je nog meer? Beeldend kunstenaar Marijtje Overduin verwelkomde, uit naam van de vereniging, alle aanwezigen en ze vertelde, dat de leden een gok hebben genomen met deze tentoonstelling, omdat veel mensen het Paasfeest niet in Amstelveen vieren.
“Pasen is een feest, dat uit twee delen bestaat, zoals ik dat deed, toen ik de televisie op zaterdagavond aanzette en een Paasfilm zag, zoals The Passion of the Christ, waarbij ik tranen met de tuiten huilde, maar je hebt ook het Paasfeest met kinderen, die naar eieren zoeken.
Die twee emoties zijn er hier ook aanwezig tijdens deze tentoonstelling opening. Wij hebben hier te maken een danseres -Tamara van Dijk- die een modern dansstuk voor ons gaat dansen en daarna krijgen wij de vrolijke noten van burgemeester Van Zanen.
Vervolgens vertolkte Tamara in een prachtige dans de op tonen van de muziek. Zij liet de muziek leven met heel haar lichaam, met al haar bewegingen, waar iedereen gefascineerd naar bleef kijken.
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
Jan van Zanen, burgemeester van Amstelveen opent met zijn toespraak de tentoonstelling
Daarna sprak burgemeester Jan van Zanen de mensen toe met de volgende woorden:
Geachte dames en heren,
Jongens en meisjes, beste Anne, beste Conny, beste Gerard, beste Paul, beste Suzanne, beste Tries en beste Marijtje – zo dat is tenminste gebeurd, Marijtje had me gevraagd alle exposanten even apart te noemen …
Geachte raadsleden Mijksenaar en Raat, wat een bijzonder moment zo’n opening op 2e Paasdag. Dat gebeurt niet altijd. De fietstocht uit Amstelveen (dat ligt net ten zuiden van Amsterdam) was overigens zalig …En wat een prachtige dans daarnet door Tamara van Dijk; als ‘melancholisch’ aangekondigd; volgens mij was de muziek dat vooral; de expressie van mevrouw Van Dijk was eerder vrolijk en opbeurend …
Wat aardig dat ik vandaag iets mag zeggen op deze plek – de ouders van een vriendin uit mijn studententijd woonden hier ergens op de galerij; Hoe het met haar gaat? … helaas geen idee … Ben vroeger ongetwijfeld hier ooit ten postkantore gegaan - en wat aardig dat in dit gezelschap te mogen doen. Een paar weken geleden mocht ik aanwezig zijn bij de opening van de grandioze tentoonstelling van Kamagurka in museum Jan van der Togt. Ik ben een groot bewonderaar van hem. Dat heeft een paar redenen, die eigenlijk allemaal terug te voeren zijn tot een magistrale kip. En ei. En daar wil ik graag en niet geheel toevallig bij stilstaan. Qua ei. Qua kip. Qua Pasen. En misschien zelfs ‘Qualitate Qua’.
Wat ik bewonder aan Kamagurka, is dat hij er altijd weer in slaagt om de wereld binnenstebuiten te keren. De ene keer letterlijk, de andere keer figuurlijk. Maar altijd in een bijzondere, herkenbare en eigenzinnige stijl. Hij vervult voor mij regelmatig de rol van zuurstofapparaat, waaraan ik af en toe moet lurken om bij te komen van de al dan niet alledaagse, Amstelveense, werkelijkheid. Zo hoort het ook. En is dus mijn lot: waar Kama de werkelijkheid als uitgangspunt neemt voor zijn eigen absurdistische universum, moet ik diezelfde werkelijkheid millimeter voor millimeter, pixel voor pixel, korrel na korrel serieus nemen. Of het nu gaat om grote kwesties of om bijeenkomsten als deze: alles heeft voor mij hetzelfde gewicht. Ik kan niet anders. Ik mag niet anders. Het is mijn, dames en heren, het is mijn functionele èn professionele lot. Waarin ik overigens met plezier in berust en waardoor ik in staat ben om ook deze bijeenkomst op waarde te schatten.
Wat op zich weer een hele kunst is … ik bedoel dat in bredere zin uiteraard. En, eerlijk gezegd, als je zo voortdurend bezig bent met alles serieus te nemen, kan het niet anders dat je af en toe aan de zuurstof moet. De Kamagurkiaanse zuurstof. Is dat ook niet een van de functies van kunst? Ja, ik weet het wel – zoveel eh… kunstenaars, zoveel stromingen en functies. Zo ook deze expositie. Hoe dan ook, alle kunst is een vertaling van de werkelijkheid. Of je nou glaskunstenaar bent, keramiste, excelleert met de droge naald, self made De Haas heet, of de wereld om je heen fotografeert: je vertaalt de werkelijkheid. En dat is de waarde van iedereen, die de behoefte voelt om de werkelijkheid te vertalen in een nieuwe werkelijkheid. Erkend. Of niet erkend. Wat – geheel terzijde – weer een heel andere discussie is. De essayiste Susan Sonntag schreef ooit een prachtige verhandeling over fotografie, die begon met de opmerking dat wij ons nog altijd bevinden in Plato’s grot.
De werkelijkheid, die wij menen waar te nemen is in feite een projectie van een andere werkelijkheid. Die de eigenlijke en enige ware is. Dat stemt tot nadenken. En dat maakt ‘de’ kunstenaar tot een begenadigd individu. Zij (of hij) is immers als geen ander in staat om de geprojecteerde werkelijkheid te ‘ontfilteren’ en aan ons te tonen in al zijn rauwheid, schoonheid, belachelijkheid, meeslependheid.
Het gaat bij kunst dan ook niet om de vraag of het mooi is, maar wel of het knap is. En volgens mij herken je daarin de ware. Kunst, beeldend of uitvoerend, heeft daarom ook bij uitstek een sociale rol en functie. Een maatschappij, die zich zou willen ontdoen van haar kunstenaars - bijvoorbeeld door ze niet langer te ondersteunen met zoiets als subsidies - ontdoet zich daarmee ook van de werkelijkheid waaraan zij haar eigen bestaansrecht ontleent. Zo. Daar mag u nog lang over nadenken.
Tot slot nog even terug naar Kamagurka. Weet u dat een van zijn best verkopende stukken een knalgele kip is die uit een spiegelei lijkt te komen? Dat is de essentie van de kunst en de essentie van het leven – zeker in deze paastijd. Er is immers geen beter moment dan deze dagen om je af te vragen wat er eerder was en waarom: het ei of de kip, of beiden? En zo brengt Kamagurka de kwestie die Plato beschreef, terug tot de ontroerende essentie van alle kunst: ‘de’ werkelijkheid is ‘de’ kwestie van ‘het’ ei en ‘de’ kip. En dus is alles wat we bij AvK hier zien – waar. Ik wens jullie een heerlijke lente en een prachtige expositie.
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
De lentetentoonstelling van de Amstelveense kunstenaars trok veel bezoekers
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
De kunstenaars en de kunstliefhebbers luisteren naar de toespraken
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
Paul Klimecki: Prince in Disguise - digitaal
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
Tries Smilde - porselein gedraaid
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
Susanne Compier - Napoli- gemengde techniek
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
Anne Leegstra - Vlucht III - acryl op doek
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
Burgemeester Van Zanen in gesprek met een jongetje over kunst
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
Gerard Albertsboer - Mast Gras - inkjet/folie
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
Marijtje Overduin - Hidden Fruit Yellow - zeefdruk
De volgende kunstenaars zijn aanwezig:
vrijdag 9 april 2010 Paul Klimecki
zaterdag 10 april 2010 Susanne Compier
vrijdag 16 april 2010 Gerard Albertsboer
zaterdag 17 april 2010 Susanne Compier
vrijdag 23 april 2010 Anne Leegstra
zaterdag 24 april 2010 Marijtje Overduin
vrijdag 30 Koninginnedag, gesloten
zaterdag 1 mei 2010 Tries Smilde
vrijdag 7 mei 2010 Paul Klimecki
zaterdag 8 mei 2010 Conny Ostendorf
vrijdag 14 mei 2010 Gerard Albertsboer
zaterdag 15 mei 2010 Conny Ostendorf
vrijdag 21 mei 2010 Susanne Compier
zaterdag 22 mei 2010 Tries Smilde
vrijdag 28 mei 2010 Anne Leegstra
zaterdag 29 mei 2010 Marijtje Overduin
De tentoonstelling is geopend iedere vrijdag van 13 – 18 uur en zaterdag van 13 – 17 uur open. De tentoonstelling duurt t/m 29 mei 2010. Ook op afspraak te bezichtigen. Adres:
De Nieuwe Galerie
A. J. Ernststraat 665
1082 LG Amsterdam-Buitenveldert
Ondanks de Paasmaandag en het gure weer, waren veel Amstelveners bereid, om in plaats van naar de meubelboulevard, de weg naar Amsterdam-Buitenveldert af te leggen en naar de opening van de tentoonstelling te gaan. Daar werden ze warm ontvangen door de kunstenaars, met drankjes en heerlijke hapjes en natuurlijk prachtige kunst. Wat wil je nog meer? Beeldend kunstenaar Marijtje Overduin verwelkomde, uit naam van de vereniging, alle aanwezigen en ze vertelde, dat de leden een gok hebben genomen met deze tentoonstelling, omdat veel mensen het Paasfeest niet in Amstelveen vieren.
“Pasen is een feest, dat uit twee delen bestaat, zoals ik dat deed, toen ik de televisie op zaterdagavond aanzette en een Paasfilm zag, zoals The Passion of the Christ, waarbij ik tranen met de tuiten huilde, maar je hebt ook het Paasfeest met kinderen, die naar eieren zoeken.
Die twee emoties zijn er hier ook aanwezig tijdens deze tentoonstelling opening. Wij hebben hier te maken een danseres -Tamara van Dijk- die een modern dansstuk voor ons gaat dansen en daarna krijgen wij de vrolijke noten van burgemeester Van Zanen.
Vervolgens vertolkte Tamara in een prachtige dans de op tonen van de muziek. Zij liet de muziek leven met heel haar lichaam, met al haar bewegingen, waar iedereen gefascineerd naar bleef kijken.
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
Jan van Zanen, burgemeester van Amstelveen opent met zijn toespraak de tentoonstelling
Daarna sprak burgemeester Jan van Zanen de mensen toe met de volgende woorden:
Geachte dames en heren,
Jongens en meisjes, beste Anne, beste Conny, beste Gerard, beste Paul, beste Suzanne, beste Tries en beste Marijtje – zo dat is tenminste gebeurd, Marijtje had me gevraagd alle exposanten even apart te noemen …
Geachte raadsleden Mijksenaar en Raat, wat een bijzonder moment zo’n opening op 2e Paasdag. Dat gebeurt niet altijd. De fietstocht uit Amstelveen (dat ligt net ten zuiden van Amsterdam) was overigens zalig …En wat een prachtige dans daarnet door Tamara van Dijk; als ‘melancholisch’ aangekondigd; volgens mij was de muziek dat vooral; de expressie van mevrouw Van Dijk was eerder vrolijk en opbeurend …
Wat aardig dat ik vandaag iets mag zeggen op deze plek – de ouders van een vriendin uit mijn studententijd woonden hier ergens op de galerij; Hoe het met haar gaat? … helaas geen idee … Ben vroeger ongetwijfeld hier ooit ten postkantore gegaan - en wat aardig dat in dit gezelschap te mogen doen. Een paar weken geleden mocht ik aanwezig zijn bij de opening van de grandioze tentoonstelling van Kamagurka in museum Jan van der Togt. Ik ben een groot bewonderaar van hem. Dat heeft een paar redenen, die eigenlijk allemaal terug te voeren zijn tot een magistrale kip. En ei. En daar wil ik graag en niet geheel toevallig bij stilstaan. Qua ei. Qua kip. Qua Pasen. En misschien zelfs ‘Qualitate Qua’.
Wat ik bewonder aan Kamagurka, is dat hij er altijd weer in slaagt om de wereld binnenstebuiten te keren. De ene keer letterlijk, de andere keer figuurlijk. Maar altijd in een bijzondere, herkenbare en eigenzinnige stijl. Hij vervult voor mij regelmatig de rol van zuurstofapparaat, waaraan ik af en toe moet lurken om bij te komen van de al dan niet alledaagse, Amstelveense, werkelijkheid. Zo hoort het ook. En is dus mijn lot: waar Kama de werkelijkheid als uitgangspunt neemt voor zijn eigen absurdistische universum, moet ik diezelfde werkelijkheid millimeter voor millimeter, pixel voor pixel, korrel na korrel serieus nemen. Of het nu gaat om grote kwesties of om bijeenkomsten als deze: alles heeft voor mij hetzelfde gewicht. Ik kan niet anders. Ik mag niet anders. Het is mijn, dames en heren, het is mijn functionele èn professionele lot. Waarin ik overigens met plezier in berust en waardoor ik in staat ben om ook deze bijeenkomst op waarde te schatten.
Wat op zich weer een hele kunst is … ik bedoel dat in bredere zin uiteraard. En, eerlijk gezegd, als je zo voortdurend bezig bent met alles serieus te nemen, kan het niet anders dat je af en toe aan de zuurstof moet. De Kamagurkiaanse zuurstof. Is dat ook niet een van de functies van kunst? Ja, ik weet het wel – zoveel eh… kunstenaars, zoveel stromingen en functies. Zo ook deze expositie. Hoe dan ook, alle kunst is een vertaling van de werkelijkheid. Of je nou glaskunstenaar bent, keramiste, excelleert met de droge naald, self made De Haas heet, of de wereld om je heen fotografeert: je vertaalt de werkelijkheid. En dat is de waarde van iedereen, die de behoefte voelt om de werkelijkheid te vertalen in een nieuwe werkelijkheid. Erkend. Of niet erkend. Wat – geheel terzijde – weer een heel andere discussie is. De essayiste Susan Sonntag schreef ooit een prachtige verhandeling over fotografie, die begon met de opmerking dat wij ons nog altijd bevinden in Plato’s grot.
De werkelijkheid, die wij menen waar te nemen is in feite een projectie van een andere werkelijkheid. Die de eigenlijke en enige ware is. Dat stemt tot nadenken. En dat maakt ‘de’ kunstenaar tot een begenadigd individu. Zij (of hij) is immers als geen ander in staat om de geprojecteerde werkelijkheid te ‘ontfilteren’ en aan ons te tonen in al zijn rauwheid, schoonheid, belachelijkheid, meeslependheid.
Het gaat bij kunst dan ook niet om de vraag of het mooi is, maar wel of het knap is. En volgens mij herken je daarin de ware. Kunst, beeldend of uitvoerend, heeft daarom ook bij uitstek een sociale rol en functie. Een maatschappij, die zich zou willen ontdoen van haar kunstenaars - bijvoorbeeld door ze niet langer te ondersteunen met zoiets als subsidies - ontdoet zich daarmee ook van de werkelijkheid waaraan zij haar eigen bestaansrecht ontleent. Zo. Daar mag u nog lang over nadenken.
Tot slot nog even terug naar Kamagurka. Weet u dat een van zijn best verkopende stukken een knalgele kip is die uit een spiegelei lijkt te komen? Dat is de essentie van de kunst en de essentie van het leven – zeker in deze paastijd. Er is immers geen beter moment dan deze dagen om je af te vragen wat er eerder was en waarom: het ei of de kip, of beiden? En zo brengt Kamagurka de kwestie die Plato beschreef, terug tot de ontroerende essentie van alle kunst: ‘de’ werkelijkheid is ‘de’ kwestie van ‘het’ ei en ‘de’ kip. En dus is alles wat we bij AvK hier zien – waar. Ik wens jullie een heerlijke lente en een prachtige expositie.
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
De lentetentoonstelling van de Amstelveense kunstenaars trok veel bezoekers
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
De kunstenaars en de kunstliefhebbers luisteren naar de toespraken
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
Paul Klimecki: Prince in Disguise - digitaal
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
Tries Smilde - porselein gedraaid
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
Susanne Compier - Napoli- gemengde techniek
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
Anne Leegstra - Vlucht III - acryl op doek
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
Burgemeester Van Zanen in gesprek met een jongetje over kunst
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
Gerard Albertsboer - Mast Gras - inkjet/folie
(Foto Amstelveenweb.com - 2010)
Marijtje Overduin - Hidden Fruit Yellow - zeefdruk
De volgende kunstenaars zijn aanwezig:
vrijdag 9 april 2010 Paul Klimecki
zaterdag 10 april 2010 Susanne Compier
vrijdag 16 april 2010 Gerard Albertsboer
zaterdag 17 april 2010 Susanne Compier
vrijdag 23 april 2010 Anne Leegstra
zaterdag 24 april 2010 Marijtje Overduin
vrijdag 30 Koninginnedag, gesloten
zaterdag 1 mei 2010 Tries Smilde
vrijdag 7 mei 2010 Paul Klimecki
zaterdag 8 mei 2010 Conny Ostendorf
vrijdag 14 mei 2010 Gerard Albertsboer
zaterdag 15 mei 2010 Conny Ostendorf
vrijdag 21 mei 2010 Susanne Compier
zaterdag 22 mei 2010 Tries Smilde
vrijdag 28 mei 2010 Anne Leegstra
zaterdag 29 mei 2010 Marijtje Overduin
De tentoonstelling is geopend iedere vrijdag van 13 – 18 uur en zaterdag van 13 – 17 uur open. De tentoonstelling duurt t/m 29 mei 2010. Ook op afspraak te bezichtigen. Adres:
De Nieuwe Galerie
A. J. Ernststraat 665
1082 LG Amsterdam-Buitenveldert
