Expositie Norman Roemer - 2011
Foto's -> Musea -> Museum Jan van der Togt
(Foto Amstelveenweb.com - 2011)
Norman Roemer poseert voor zijn schilderijen
Norman Roemer poseert voor zijn schilderijen
Op donderdagavond 9 juni 2011 heeft John Levie, wethouder van cultuur de tentoonstelling ingeleid, waarna Jan van Zanen, burgemeester van Amstelveen de tentoonstelling officieel heeft geopend.
Norman Roemer laat schilderijen en tekeningen zien die hij vanaf 1990 tot op heden heeft gemaakt. Het uitgangspunt voor zijn schilderijen is de geabstraheerde composities naar aanleiding van landschap, stilleven, technische vormen en menselijke modellen. De composities zijn vaak opgebouwd uit twee, soms drie niveaus.
(Foto Amstelveenweb.com - 2011)
John Levie wethouder cultuur, tijdens zijn begeleidende toespraak
(Foto Amstelveenweb.com - 2011)
Op de eerste rij zitten vlnr.: oud-wethouder Frans Hellendall, oud-burgemeester Harry Kamphuis, Norman Roemer met zijn echtgenote, John Levie wethouder cultuur en Jan van Zanen, burgemeester van Amstelveen
Hierdoor geven ze de indruk van 'meng- composities' van bijvoorbeeld 'tafel- landschappen'. Er treedt, al werkende, een grote abstrahering op, maar het uitgangspunt is meestal nog enigszins herkenbaar. Tijdens het werkproces kristalliseert de compositie zich langzaam uit.
(Foto Amstelveenweb.com - 2011)
De aanwezigen luisteren naar de toespraken
(Foto Amstelveenweb.com - 2011)
Jan van Zanen, burgemeester van Amstelveen opent de tentoonstelling
Tekst toespraak burgemeester Jan van Zanen:
‘ … Without the heart, there can be no understanding between the hand and the mind …’.
Beste Norman, mevrouw Roemer, zoon Roemer, geachte directie van het museum (de heer Jan Verschoor), geachte dames en heren gemeenteraadsleden, (Mijksenaar, Bulsing), wethouder Levie, oud-wethouder Hellendall, oud-burgemeester Kamphuis,
Geachte Dames en Heren,
Voeg graag nog een enkel woord toe aan de mooie inleidende woorden van onze cultuurwethouder, de heer John Levie. Mooi dat het is gelukt Norman. Deze expositie.
Het idee ontstond al weer enige tijd geleden, in de periode, dat de heer Frans Hellendall cultuurwethouder was. Het is eervol (ook) iets te mogen zeggen.
Dames en heren,
Norman trouwde ooit met Annelies. Mijn (verre) ambtsvoorganger, de heer Rijnders, was daarbij betrokken. Hij ‘schijnt’ te hebben laten doorschemeren dat een huwelijk zou helpen bij het verkrijgen van een woning. Het kan verkeren. De tijden zijn veranderd.
Het is bijna (25 september aanstaande) de 80e verjaardag van Norman Roemer. Norman Roemer is bovendien 50 (!) jaar zelfstandig beeldend kunstenaar. Negen keer eerder – in mijn geboortejaar 1961 voor de eerste keer in Aemstelle – verzorgde Norman een solo-expositie. Kortom. Dit is zijn tiende solo-expositie in Amstelveen. Daarnaast vonden ook nog vier groeps-exposities in Amstelveen plaats. Imposant.
Over zijn exposities in – bijvoorbeeld - Kunstliefde in (mijn geliefde) Utrecht , heb ik het dan nog niet. Evenmin over de door mij persoonlijk bezochte exposities van Norman in de G.S.A. Galerie in Hilversum. Een exposant man. Een imponerend beeldend kunstenaar.
Dames en heren,
Abstraheren geldt als rode draad in het werk van beeldend kunstenaar Norman Roemer. Abstraheren. Is een vergelijking met het openbaar bestuur mogelijk? Ben net terug van het VNG-congres in de Achterhoek. Daar waren ruim 3.000 vrouwen en mannen - raadsleden, wethouders en burgemeesters – bijeen. Vergaderend. Volle tassen gimmicks and gadgets verzamelend. Leek het erop? Helemaal niet. Of toch. Waren zij niet in de kern desalniettemin bezig de publieke zaak te dienen?
Abstraheren als rode draad. Norman. De eminente persoon. De man met de bijzondere – specifieke – haardracht/dos (lok). Een lok die hij niet alleen nu, maar ook al vele jaren geleden had. Zag ik recent op een (nog veel) ‘jeugdiger’ foto. Norman. De man ook met de innemende stem. De mooie verhaal trant.
Norman, die ons vanaf vandaag in dit prachtige museum een selectie laat zien van zijn werken sinds 1990. Abstraheren als rode draad. Steeds is de uitgangspositie van het Norman’s werk een ‘geabstraheerde compositie’ naar aanleiding van bijvoorbeeld:
- een landschap;
- stillevens;
- technische vormen (of het)
- menselijk lichaam.
Voor Norman is de compositie het allerbelangrijkst. U ziet dat straks ongetwijfeld. Hij bouwt op in meerdere niveau’s. Twee of drie. Als het ware platen over elkaar heen. Hij weegt af tot een harmonie ontstaat. De afbeelding mag overigens navoelbaar zijn. Desnoods mag het in de verte ergens op lijken …Enigzins herkenbaar zijn. Compositorisch. (Maar) ook monumentaal.
Abstraheren laat ruimte voor interpretatie. Kleuren bepalen de sfeer. Maken onderdeel van de compositie. Norman gebruikt er weinig. Het liefst (slechts) een paar hoofdtonen. Norman – zo vertelde hij me – werkt niet snel. Hij kan ook niet tegelijk aan meerdere schilderijen/tekeningen werken. Het valt ‘m niet altijd mee. Bent u nog te verbeteren? “Dat weet ik niet”, was zijn antwoord. “Ik doe het zo goed als ik het kan”.
Het valt ‘m niet altijd mee. Soms ook wel. Na een week onderbreking kan een resultaat hem (alsnog) meevallen. “ … Het is een raar vak … ”, aldus Norman. “Je kunt nooit iets bewijzen. Het is niet concreet. Je gaat steeds op avontuur en weet niet waar je eindigt ...”. (zou ook hier een vergelijking met het openbaar bestuur kunnen opgaan?) Norman maakt geen gebruik van voorschetsen.
“… Verstand op nul. Zoals de wolken je drijven. Behoud – vooral – het kinderlijke in je. Dromen mag. Zelfs overdag … ”. Norman gaf circa 1.000 studenten/leerlingen les. Hij stond er liever naast, dan ‘boven’. Hij liet ze dromen. Liet – bij voorkeur – wonderen gebeuren. En had voor alle leerlingen bewondering, maar de meeste bewondering voor de weinig-talentvollen die er voor vochten, meer in ieder geval dan voor de zeer-talentvollen die er weinig of niets mee deden.
“Worstelen” hoort bij het beeldend kunstenaarschap, aldus Norman Roemer. De ‘monumentaal compositorische’ Norman, die – overigens in dit licht bezien zeer begrijpelijk - de filmmaker Frits Lang zeer bewondert. Bijvoorbeeld zijn film ‘Metropolis’ uit 1927. Een film die gaat over een futuristische stad uit 2026. Met denkers - in luxe - boven de grond. En werkers – al zwoegend – in de mijnen. (hoezo: zeer-talentenvollen en minder-talentvollen?)
Een mooi citaat uit de film.
Zeer toepasselijk op Norman Roemer, zijn (levens)opvattingen en zijn werk. ‘ … Without the heart, there can be no understanding between the hand and the mind …’.Norman.
Hij wil ons iets vertellen. Norman die als kleuter al kleurpotloden en witte bloknote’s van de HEMA (!) op zijn verjaardagen vroeg en kreeg. Norman, die (al) als Barlaeus-bèta geboeid is door kleuren, logica èn estetica. Norman.
De heer Norman Roemer. 50 jaar zelfstandig beeldend kunstenaar. (Bijna) 80. Hij wil ons iets vertellen. Het verhaal leest u in zijn prachtige expositie. Van harte gefeliciteerd. Hierbij geopend.
Deze abstrahering is wat Roemer zo aantrekt, omdat er ruimte overblijft voor een interpretatie die voor iedere toeschouwer verschillend kan zijn. De kleuren bepalen de sfeer. De kleuren moeten dus van één familie, van één gamma zijn. De menselijke modellen zijn onzijdig om het algemeen essentiële te kunnen benadrukken en niet te worden afgeleid door persoonlijke kenmerken. Belangrijk is hierbij het ritme en het monumentale. De abstrahering die hierbij optreedt, versterkt het algemene.
(Foto Amstelveenweb.com - 2011)
Norman Roemer bedankt het gemeentebestuur van Amstelveen, dat ze het mogelijk hebben gemaakt om deze tentoonstelling te organiseren
(Foto Amstelveenweb.com - 2011)
Norman Roemer - Industrielandschap - Olieverf op linnen 90x110 cm
Roemer kreeg verschillende opdrachten voor ontwerpen in de openbare buitenruimte in Amstelveen, zoals het geluidscherm boven het viaduct Rijksweg A9 - Beneluxbaan en de beschildering van het sneltramstation Oranjebaan. Dit laatste project werd genomineerd voor de Nationale Schildersprijs. Roemer is lid van de kunstenaarsvereniging Arti et Amicitiae te Amsterdam.
(Foto Amstelveenweb.com - 2011)
Norman Roemer - Twee vrouwen - Olieverf op linnen 90x110 cm
(Foto Amstelveenweb.com - 2011)
De bezoekers van de tentoonstelling van Norman Roemer vinden hier een heel compleet beeld van het werk van de kunstenaar
Van 1969 tot 1994 was hij docent aan de Gerrit Rietveld Academie te Amsterdam. Roemer kreeg talloze solotentoonstellingen, waarvan een van de eerste in 1961 in Aemstelle. Daarnaast waren er tentoonstellingen in o.m. Amsterdam, Maastricht, Utrecht en Laren. Ook nam hij deel aan groepstentoonstellingen in o.m. Naarden, Amstelveen, Amsterdam, Utrecht, Den Haag en Berlijn. Het werk van Roemer bevindt zich in collecties van particulieren, bedrijven en gemeenten.
Adres: Museum Jan van der Togt Dorpsstraat 50, 1182 JE Amstelveen Tel. 020-6415754
www.jvdtogt.nl e-mail [email protected] Openingstijden: woensdag t/m vrijdag van 11.00 – 17.00. Zaterdag en zondag van 13.00 – 17.00 uur.
Norman Roemer laat schilderijen en tekeningen zien die hij vanaf 1990 tot op heden heeft gemaakt. Het uitgangspunt voor zijn schilderijen is de geabstraheerde composities naar aanleiding van landschap, stilleven, technische vormen en menselijke modellen. De composities zijn vaak opgebouwd uit twee, soms drie niveaus.
(Foto Amstelveenweb.com - 2011)
John Levie wethouder cultuur, tijdens zijn begeleidende toespraak
(Foto Amstelveenweb.com - 2011)
Op de eerste rij zitten vlnr.: oud-wethouder Frans Hellendall, oud-burgemeester Harry Kamphuis, Norman Roemer met zijn echtgenote, John Levie wethouder cultuur en Jan van Zanen, burgemeester van Amstelveen
Hierdoor geven ze de indruk van 'meng- composities' van bijvoorbeeld 'tafel- landschappen'. Er treedt, al werkende, een grote abstrahering op, maar het uitgangspunt is meestal nog enigszins herkenbaar. Tijdens het werkproces kristalliseert de compositie zich langzaam uit.
(Foto Amstelveenweb.com - 2011)
De aanwezigen luisteren naar de toespraken
(Foto Amstelveenweb.com - 2011)
Jan van Zanen, burgemeester van Amstelveen opent de tentoonstelling
Tekst toespraak burgemeester Jan van Zanen:
‘ … Without the heart, there can be no understanding between the hand and the mind …’.
Beste Norman, mevrouw Roemer, zoon Roemer, geachte directie van het museum (de heer Jan Verschoor), geachte dames en heren gemeenteraadsleden, (Mijksenaar, Bulsing), wethouder Levie, oud-wethouder Hellendall, oud-burgemeester Kamphuis,
Geachte Dames en Heren,
Voeg graag nog een enkel woord toe aan de mooie inleidende woorden van onze cultuurwethouder, de heer John Levie. Mooi dat het is gelukt Norman. Deze expositie.
Het idee ontstond al weer enige tijd geleden, in de periode, dat de heer Frans Hellendall cultuurwethouder was. Het is eervol (ook) iets te mogen zeggen.
Dames en heren,
Norman trouwde ooit met Annelies. Mijn (verre) ambtsvoorganger, de heer Rijnders, was daarbij betrokken. Hij ‘schijnt’ te hebben laten doorschemeren dat een huwelijk zou helpen bij het verkrijgen van een woning. Het kan verkeren. De tijden zijn veranderd.
Het is bijna (25 september aanstaande) de 80e verjaardag van Norman Roemer. Norman Roemer is bovendien 50 (!) jaar zelfstandig beeldend kunstenaar. Negen keer eerder – in mijn geboortejaar 1961 voor de eerste keer in Aemstelle – verzorgde Norman een solo-expositie. Kortom. Dit is zijn tiende solo-expositie in Amstelveen. Daarnaast vonden ook nog vier groeps-exposities in Amstelveen plaats. Imposant.
Over zijn exposities in – bijvoorbeeld - Kunstliefde in (mijn geliefde) Utrecht , heb ik het dan nog niet. Evenmin over de door mij persoonlijk bezochte exposities van Norman in de G.S.A. Galerie in Hilversum. Een exposant man. Een imponerend beeldend kunstenaar.
Dames en heren,
Abstraheren geldt als rode draad in het werk van beeldend kunstenaar Norman Roemer. Abstraheren. Is een vergelijking met het openbaar bestuur mogelijk? Ben net terug van het VNG-congres in de Achterhoek. Daar waren ruim 3.000 vrouwen en mannen - raadsleden, wethouders en burgemeesters – bijeen. Vergaderend. Volle tassen gimmicks and gadgets verzamelend. Leek het erop? Helemaal niet. Of toch. Waren zij niet in de kern desalniettemin bezig de publieke zaak te dienen?
Abstraheren als rode draad. Norman. De eminente persoon. De man met de bijzondere – specifieke – haardracht/dos (lok). Een lok die hij niet alleen nu, maar ook al vele jaren geleden had. Zag ik recent op een (nog veel) ‘jeugdiger’ foto. Norman. De man ook met de innemende stem. De mooie verhaal trant.
Norman, die ons vanaf vandaag in dit prachtige museum een selectie laat zien van zijn werken sinds 1990. Abstraheren als rode draad. Steeds is de uitgangspositie van het Norman’s werk een ‘geabstraheerde compositie’ naar aanleiding van bijvoorbeeld:
- een landschap;
- stillevens;
- technische vormen (of het)
- menselijk lichaam.
Voor Norman is de compositie het allerbelangrijkst. U ziet dat straks ongetwijfeld. Hij bouwt op in meerdere niveau’s. Twee of drie. Als het ware platen over elkaar heen. Hij weegt af tot een harmonie ontstaat. De afbeelding mag overigens navoelbaar zijn. Desnoods mag het in de verte ergens op lijken …Enigzins herkenbaar zijn. Compositorisch. (Maar) ook monumentaal.
Abstraheren laat ruimte voor interpretatie. Kleuren bepalen de sfeer. Maken onderdeel van de compositie. Norman gebruikt er weinig. Het liefst (slechts) een paar hoofdtonen. Norman – zo vertelde hij me – werkt niet snel. Hij kan ook niet tegelijk aan meerdere schilderijen/tekeningen werken. Het valt ‘m niet altijd mee. Bent u nog te verbeteren? “Dat weet ik niet”, was zijn antwoord. “Ik doe het zo goed als ik het kan”.
Het valt ‘m niet altijd mee. Soms ook wel. Na een week onderbreking kan een resultaat hem (alsnog) meevallen. “ … Het is een raar vak … ”, aldus Norman. “Je kunt nooit iets bewijzen. Het is niet concreet. Je gaat steeds op avontuur en weet niet waar je eindigt ...”. (zou ook hier een vergelijking met het openbaar bestuur kunnen opgaan?) Norman maakt geen gebruik van voorschetsen.
“… Verstand op nul. Zoals de wolken je drijven. Behoud – vooral – het kinderlijke in je. Dromen mag. Zelfs overdag … ”. Norman gaf circa 1.000 studenten/leerlingen les. Hij stond er liever naast, dan ‘boven’. Hij liet ze dromen. Liet – bij voorkeur – wonderen gebeuren. En had voor alle leerlingen bewondering, maar de meeste bewondering voor de weinig-talentvollen die er voor vochten, meer in ieder geval dan voor de zeer-talentvollen die er weinig of niets mee deden.
“Worstelen” hoort bij het beeldend kunstenaarschap, aldus Norman Roemer. De ‘monumentaal compositorische’ Norman, die – overigens in dit licht bezien zeer begrijpelijk - de filmmaker Frits Lang zeer bewondert. Bijvoorbeeld zijn film ‘Metropolis’ uit 1927. Een film die gaat over een futuristische stad uit 2026. Met denkers - in luxe - boven de grond. En werkers – al zwoegend – in de mijnen. (hoezo: zeer-talentenvollen en minder-talentvollen?)
Een mooi citaat uit de film.
Zeer toepasselijk op Norman Roemer, zijn (levens)opvattingen en zijn werk. ‘ … Without the heart, there can be no understanding between the hand and the mind …’.Norman.
Hij wil ons iets vertellen. Norman die als kleuter al kleurpotloden en witte bloknote’s van de HEMA (!) op zijn verjaardagen vroeg en kreeg. Norman, die (al) als Barlaeus-bèta geboeid is door kleuren, logica èn estetica. Norman.
De heer Norman Roemer. 50 jaar zelfstandig beeldend kunstenaar. (Bijna) 80. Hij wil ons iets vertellen. Het verhaal leest u in zijn prachtige expositie. Van harte gefeliciteerd. Hierbij geopend.
Deze abstrahering is wat Roemer zo aantrekt, omdat er ruimte overblijft voor een interpretatie die voor iedere toeschouwer verschillend kan zijn. De kleuren bepalen de sfeer. De kleuren moeten dus van één familie, van één gamma zijn. De menselijke modellen zijn onzijdig om het algemeen essentiële te kunnen benadrukken en niet te worden afgeleid door persoonlijke kenmerken. Belangrijk is hierbij het ritme en het monumentale. De abstrahering die hierbij optreedt, versterkt het algemene.
(Foto Amstelveenweb.com - 2011)
Norman Roemer bedankt het gemeentebestuur van Amstelveen, dat ze het mogelijk hebben gemaakt om deze tentoonstelling te organiseren
(Foto Amstelveenweb.com - 2011)
Norman Roemer - Industrielandschap - Olieverf op linnen 90x110 cm
Roemer kreeg verschillende opdrachten voor ontwerpen in de openbare buitenruimte in Amstelveen, zoals het geluidscherm boven het viaduct Rijksweg A9 - Beneluxbaan en de beschildering van het sneltramstation Oranjebaan. Dit laatste project werd genomineerd voor de Nationale Schildersprijs. Roemer is lid van de kunstenaarsvereniging Arti et Amicitiae te Amsterdam.
(Foto Amstelveenweb.com - 2011)
Norman Roemer - Twee vrouwen - Olieverf op linnen 90x110 cm
(Foto Amstelveenweb.com - 2011)
De bezoekers van de tentoonstelling van Norman Roemer vinden hier een heel compleet beeld van het werk van de kunstenaar
Van 1969 tot 1994 was hij docent aan de Gerrit Rietveld Academie te Amsterdam. Roemer kreeg talloze solotentoonstellingen, waarvan een van de eerste in 1961 in Aemstelle. Daarnaast waren er tentoonstellingen in o.m. Amsterdam, Maastricht, Utrecht en Laren. Ook nam hij deel aan groepstentoonstellingen in o.m. Naarden, Amstelveen, Amsterdam, Utrecht, Den Haag en Berlijn. Het werk van Roemer bevindt zich in collecties van particulieren, bedrijven en gemeenten.
Adres: Museum Jan van der Togt Dorpsstraat 50, 1182 JE Amstelveen Tel. 020-6415754
www.jvdtogt.nl e-mail [email protected] Openingstijden: woensdag t/m vrijdag van 11.00 – 17.00. Zaterdag en zondag van 13.00 – 17.00 uur.
Zoeken
