Peter de Leeuw gaat met pensioen! - 2017
Foto's -> Gebeurtenissen -> Muziek- en Dansschool
(Foto Amstelveenweb.com - 2011)
De musici en de verteller vlnr.: violist Peter de Leeuw, Gertru Pasveer harpiste en Nico ter Linden
De musici en de verteller vlnr.: violist Peter de Leeuw, Gertru Pasveer harpiste en Nico ter Linden
Binnenkort, op 8 juli 2017 gaat Peter de Leeuw, viooldocent aan de Muziek- en Dansschool Amstelveen met pensioen. Peter is 40 jaar viooldocent aan de muziekschool geweest en heeft vele generaties violisten opgeleid, waarvan diverse personen nu als beroepsviolist werkzaam zijn, onder andere in het Koninklijk Concertgebouworkest.
Zijn feest is op 8 juli 2017 en we zijn op zoek naar oud- leerlingen. Aanmelden kan via het e-mailadres van Margot Naring: [email protected]
Peter de Leeuw over zijn docentschap in Amstelveen
'In 1976 kreeg ik mijn aanstelling aan de Amstelveense Muziekschool. Toenmalig directeur Wim de Monchy bekrachtigde mijn aanstelling. Direct op het Conservatorium gekomen ben ik eigenlijk gaan lesgeven, iets waar ik nooit spijt van gehad heb, omdat ik zo onmiddellijk mijn ervaring kon gaan opbouwen. Mijn eerste leservaring deed ik op aan het Muziek collectief in Barneveld, waar ik eigenlijk direct merkte, dat mijn hart naar het vioollesgeven uit ging. Daar werd ik in het diepe gegooid en het zwemmen ging mij goed af, terwijl ik gelukkig niet nat werd. Ik kreeg daar leerlingen van alle leeftijden, jonge kinderen, beginners en gevorderden, zelfs jong getalenteerden mocht ik daar lesgeven, maar ook volwassen amateurs.
Toen kwam de grote kans om in Amstelveen een lespraktijk aan de Muziekschool over te nemen van een docent die met pensioen ging. Dus na twee jaar in Barneveld les te hebben gegeven naar Amstelveen in september 1976. Na bijna 41 jaar zit ik nu zelf op het punt om met pensioen te gaan. Eigenlijk was ik al bijna twee jaar geleden op pensioengerechtigde leeftijd (tegenwoordig is dat de AOW-leeftijd), maar 5 jaar geleden zei ik reeds tegen de toenmalige directie: “maar ik ga door!” en zo is het gegaan. Ik was heel blij, dat ik de kans kreeg nog enige jaren door te gaan, maar ik denk dat ik nu op de Muziekschool plaats moet maken voor jonge collega ‘s. Of ik werkelijk helemaal ga stoppen? Ik denk het niet. Vioollesgeven zit mij in het bloed en hoop ik nog lang te kunnen volhouden.
Tijdens mijn Conservatorium tijd (in 1981 ben ik aan het Amsterdamse Sweelinck Conservatorium afgestudeerd als Docerend Musicus en als Uitvoerend Musicus) ambieerde ik ook een orkest baan en ik was zo gelukkig onmiddellijk na mijn afstuderen een auditie te winnen bij het Nederland Ballet Orkest, waar ik ook 32 jaar met heel veel plezier mijn noten heb mogen strijken. Dit orkest was heel fijn werken, omdat we jarenlang “gehuisvest” waren in de Stopera (Het Amsterdamse Muziektheater aan het Waterlooplein). Eigenlijk mis ik de Theater sfeer en de geur van het theater nog wel, maar toch ben ik daar bijna 4 jaar geleden gestopt en kon zo mij nog meer op mijn lespraktijk storten, wat ik met heel veel plezier deed.
In de loop van 41 jaar heb ik veel kinderen de beginselen van het vioolspelen mogen bijbrengen. Geweldig leuk werk. Heel veel leerlingen zijn hele goeie amateur violisten geworden. Ook heb ik veel zeer getalenteerde violisten mogen opleiden, tot zij verder hun Conservatorium opleiding gingen doen. Heel trots ben ik, dat een heel stel van hen in verschillende plekken van het professionele muziek leven zijn aangeland en op hun beurt mooie carrières hebben. Een paar in het buitenland (Duitsland, Groot Brittannië, Denemarken, maar ook in Nederland in de grote orkesten, zelfs het Koninklijk Concertgebouworkest, maar ook andere grote Nederlandse orkesten en als Kamer musici)
Ik was zo gelukkig dat ik vanaf 1992 mijn ervaring als vioolpedagoog heb kunnen doorgeven aan jonge vioolstudenten, door een aanstelling die ik kreeg aan het Utrechts Conservatorium, het Rotterdams Conservatorium (Codarts, zoals dat tegenwoordig heet) en het Brabants Conservatorium in Tilburg. Voor mij was dit een kers op de taart, omdat ik het ook heerlijk vind over mijn werk als vioolpedagoog te vertellen en zo jonge vioolstudenten op te kunnen leiden, van wie velen als viool, of altviooldocent werken. Ook heb ik in het buitenland (in Portugal, Italië en Finland) cursussen op dit gebied mogen geven. Eens heb ik in het roemruchte Conservatorium van Sint-Petersburg mogen rondkijken, wat een geweldige ervaring was. Wat een geweldig talent loopt daar rond, wat een hoog niveau!
Nu is dan toch het moment aangebroken, dat ik een punt aan mijn geweldige werk en carrière aan de Amstelveense Muziekschool ga zetten. Ik zal de kinderen die ik de laatste jaren heb mogen lesgeven geweldig missen, maar ik zal zeker nog blijven lesgeven, tegenwoordig ook aan vele volwassenen, wat ook heel inspirerend en bevredigend werk is! Toch: op naar een nieuwe levensfase, waarin ik, naar ik hoop, vaker van mijn mooie vakantiewoning in de kop van Noord-Holland, in Sint Maartensvlotbrug kan gaan genieten!!!
Dank je wel Amstelveense Muziekschool voor de grandioze tijd die ik daar mocht lesgeven, met heel veel grandioze collega docenten en bovenal super grandioze leerlingen!!! Ik hou heel veel van jullie allemaal.'
Zijn feest is op 8 juli 2017 en we zijn op zoek naar oud- leerlingen. Aanmelden kan via het e-mailadres van Margot Naring: [email protected]
Peter de Leeuw over zijn docentschap in Amstelveen
'In 1976 kreeg ik mijn aanstelling aan de Amstelveense Muziekschool. Toenmalig directeur Wim de Monchy bekrachtigde mijn aanstelling. Direct op het Conservatorium gekomen ben ik eigenlijk gaan lesgeven, iets waar ik nooit spijt van gehad heb, omdat ik zo onmiddellijk mijn ervaring kon gaan opbouwen. Mijn eerste leservaring deed ik op aan het Muziek collectief in Barneveld, waar ik eigenlijk direct merkte, dat mijn hart naar het vioollesgeven uit ging. Daar werd ik in het diepe gegooid en het zwemmen ging mij goed af, terwijl ik gelukkig niet nat werd. Ik kreeg daar leerlingen van alle leeftijden, jonge kinderen, beginners en gevorderden, zelfs jong getalenteerden mocht ik daar lesgeven, maar ook volwassen amateurs.
Toen kwam de grote kans om in Amstelveen een lespraktijk aan de Muziekschool over te nemen van een docent die met pensioen ging. Dus na twee jaar in Barneveld les te hebben gegeven naar Amstelveen in september 1976. Na bijna 41 jaar zit ik nu zelf op het punt om met pensioen te gaan. Eigenlijk was ik al bijna twee jaar geleden op pensioengerechtigde leeftijd (tegenwoordig is dat de AOW-leeftijd), maar 5 jaar geleden zei ik reeds tegen de toenmalige directie: “maar ik ga door!” en zo is het gegaan. Ik was heel blij, dat ik de kans kreeg nog enige jaren door te gaan, maar ik denk dat ik nu op de Muziekschool plaats moet maken voor jonge collega ‘s. Of ik werkelijk helemaal ga stoppen? Ik denk het niet. Vioollesgeven zit mij in het bloed en hoop ik nog lang te kunnen volhouden.
Tijdens mijn Conservatorium tijd (in 1981 ben ik aan het Amsterdamse Sweelinck Conservatorium afgestudeerd als Docerend Musicus en als Uitvoerend Musicus) ambieerde ik ook een orkest baan en ik was zo gelukkig onmiddellijk na mijn afstuderen een auditie te winnen bij het Nederland Ballet Orkest, waar ik ook 32 jaar met heel veel plezier mijn noten heb mogen strijken. Dit orkest was heel fijn werken, omdat we jarenlang “gehuisvest” waren in de Stopera (Het Amsterdamse Muziektheater aan het Waterlooplein). Eigenlijk mis ik de Theater sfeer en de geur van het theater nog wel, maar toch ben ik daar bijna 4 jaar geleden gestopt en kon zo mij nog meer op mijn lespraktijk storten, wat ik met heel veel plezier deed.
In de loop van 41 jaar heb ik veel kinderen de beginselen van het vioolspelen mogen bijbrengen. Geweldig leuk werk. Heel veel leerlingen zijn hele goeie amateur violisten geworden. Ook heb ik veel zeer getalenteerde violisten mogen opleiden, tot zij verder hun Conservatorium opleiding gingen doen. Heel trots ben ik, dat een heel stel van hen in verschillende plekken van het professionele muziek leven zijn aangeland en op hun beurt mooie carrières hebben. Een paar in het buitenland (Duitsland, Groot Brittannië, Denemarken, maar ook in Nederland in de grote orkesten, zelfs het Koninklijk Concertgebouworkest, maar ook andere grote Nederlandse orkesten en als Kamer musici)
Ik was zo gelukkig dat ik vanaf 1992 mijn ervaring als vioolpedagoog heb kunnen doorgeven aan jonge vioolstudenten, door een aanstelling die ik kreeg aan het Utrechts Conservatorium, het Rotterdams Conservatorium (Codarts, zoals dat tegenwoordig heet) en het Brabants Conservatorium in Tilburg. Voor mij was dit een kers op de taart, omdat ik het ook heerlijk vind over mijn werk als vioolpedagoog te vertellen en zo jonge vioolstudenten op te kunnen leiden, van wie velen als viool, of altviooldocent werken. Ook heb ik in het buitenland (in Portugal, Italië en Finland) cursussen op dit gebied mogen geven. Eens heb ik in het roemruchte Conservatorium van Sint-Petersburg mogen rondkijken, wat een geweldige ervaring was. Wat een geweldig talent loopt daar rond, wat een hoog niveau!
Nu is dan toch het moment aangebroken, dat ik een punt aan mijn geweldige werk en carrière aan de Amstelveense Muziekschool ga zetten. Ik zal de kinderen die ik de laatste jaren heb mogen lesgeven geweldig missen, maar ik zal zeker nog blijven lesgeven, tegenwoordig ook aan vele volwassenen, wat ook heel inspirerend en bevredigend werk is! Toch: op naar een nieuwe levensfase, waarin ik, naar ik hoop, vaker van mijn mooie vakantiewoning in de kop van Noord-Holland, in Sint Maartensvlotbrug kan gaan genieten!!!
Dank je wel Amstelveense Muziekschool voor de grandioze tijd die ik daar mocht lesgeven, met heel veel grandioze collega docenten en bovenal super grandioze leerlingen!!! Ik hou heel veel van jullie allemaal.'
