Schotse Hooglanders - 2004

In het Amsterdamse bos is een kudde Schotse Hooglanders te zien in een voor hen speciaal afgezet gebied. Hier kunnen ze vrij rondlopen en grazen. Dat deel van het bos wordt dus op een natuurlijke wijze onderhouden. Ze kunnen zowel zomers tot een graad of dertig, als 's winters tot zo'n min 19, goed buiten vertoeven. Ze passen hun vacht aan, aan het klimaat en ze eten er niet meer of minder om.
Het publiek kan er tussen de dieren vrij rondlopen, desgewenst met de hond, maar wel aan de lijn. Helaas doet niet iedereen dat en dat is jammer want je weet niet wat de consequenties zijn.

Een Schotse Hooglander is een runderras dat oorspronkelijk uit het westen van Schotland komt. Zij zijn een nat en ruig klimaat gewend. De zogenaamde "Crofters", kleine keuterboertjes, lieten naast een paar schapen, vaak enkele runderen grazen op marginale gronden en hei. De hooglander is van een zéér oud ras, vermoedelijk al vanuit de 6de eeuw en beschikt over een aantal eigenschappen die bij andere runderrassen al lang verloren zijn gegaan. Zoals op de foto's is te zien, hebben ze lange horens, een lange harige vacht en zijn ze vrij klein van stuk. De dieren zijn vrijwel nooit agressief, vandaar dat men er in het bos ook zo kan wandelen. Het is wel aan te raden om voorzichtig te zijn en de beesten beslist niet te gaan aaien.

De koeien zijn erg vruchtbaar en zijn makkelijke kalvers als er natuurlijk wel een stier in de kudde is. Gemiddeld kalft een koe zo'n 17 - 19 keer in haar leven. Een kalf heeft een geboortegewicht van 110 -165 kg. De koeien hebben lange oogharen die de ogen tegen weer en wind beschermen. Ze hebben korte benen zodat ze minder last hebben van voet en beenproblemen zoals koeien, die hoger op hun benen staan. Hun gewicht ligt tussen de 400 en 500 kg.


(Amstelveenweb.com collectie - 2004)

Een heel rustige Schotse Hooglander stier