100-jarige Amstelveense vierde haar verjaardag

Op donderdagmiddag 15 december 2011 werd het plotseling in een zaal van woonzorgcentrum Nieuw Vredeveld erg druk. Mevrouw Annigje Koksma - van der Stouwe vierde daar haar 100ste verjaardag met vele familieleden, vrienden, kennissen en medewerkers van het woonzorgcentrum.

In plaats van burgemeester Van Zanen (hij is in het buitenland), kwam locoburgemeester Herbert Raat (VVD) de feestvierende mensen bezoeken en feliciteerde mevrouw Koksma met haar hoge leeftijd en overhandigde zijn cadeaus, een bos bloemen en een doos chocoladebonbons.

(Foto Amstelveenweb.com - 2011)

Dorien Mijksenaar (l), raadslid van GroenLinks bezocht mevrouw Koksma regelmatig als vrijwilliger van de Buurthulpdienst. Op de foto feliciteert zij mevrouw Koksma met haar verjaardag

Eén van haar drie dochters, Hommine Koksma vatte in het kort het lange leven van haar moeder samen en droeg dat voor. Hierbij haar verhaal:

Mama , meneer de burgemeester van Amstelveen, familie en vrienden.


(Foto Amstelveenweb.com - 2011)

Loco burgemeester Herbert Raat feliciteert de oude dame en overhandigt haar een doosje chocoladebonbons

Geert Mak schreef het alom bekende boek 'De eeuw van mijn vader', wij kunnen met meer recht spreken over de eeuw van onze moeder, want onze moeder Annigje van der Stouwe is vandaag 100 jaar geworden. Een eeuw oud!

Vandaag 15 december 1911, op de kop af 100 jaar geleden, wordt Annigje als 8ste kind  geboren in het gezin van Klaas van der Stouwe en Jentje Wind, aan de mooie Vloeddijk in Kampen. Gelukkig een meisje!! De verdeling jongens en meisjes is ten voordele van de jongens verlopen. Er zijn namelijk al 6 zonen en slechts één dochter Grietje.


(Foto Amstelveenweb.com - 2011)

Familieleden, vrienden en kennissen volgen de gebeurtenissen in de zaal


(Foto Amstelveenweb.com - 2011)

Hommine Koksma, de middelste dochter, leest het levensverhaal van haar moeder voor

Haar vader, onze opa, heeft een goed lopende hooi- en stro perserij en speelt een voorname rol in het gereformeerde Kampen van die tijd. De Stadsgehoorzaal staat tegenover hun huis, de Theologische Universiteit, die voor veel levendigheid zorgt in de buurt. De kinderen van der Stouwe groeien ermee op.

Gelukkig een meisje en wat voor één!!! Annigje is een vrolijke, ondernemende en soms ondeugende meid: Bij de slager langs gaan en vragen, of hij ook varkenspootjes heeft en roepen, wat zult U dan gek lopen bij een bevestigend antwoord. Stiekem meedoen aan een schaatswedstrijd op zondag en dan een prijs winnen en dan net voor de prijsuitreiking in de Gehoorzaal weggesleept worden door een grote boze broer, want schaatsen op zondag mag niet, laat staan in competitie zijn.

Dit alles speelt zich af in Kampen, het stadje met de grote brug over de IJssel, waar de straatlantarens ’s avonds aangestoken worden door de lantaarnopsteker, waar de omroeper het nieuws van straat tot straat omroept en waar een portret in de krant verschijnt van haar vader, als hij met de boot naar Engeland is geweest. Dat is groot nieuws in die dagen.

Annigje gaat er naar de lagere school, naar de mulo , verzorgt de dieren in de tuin, is bevriend met de buurmeisjes en gaat op zondag met de familie naar de kerk en vertelt na verloop van tijd de Bijbelverhalen op de zondagschool. Onlangs memoreerde iemand aan mijn moeder, hoe goed zij die vertellen kon. Ze leert typen en steno bij de zusters in het rooms-katholieke klooster. Haar ouders dachten niet in zuilen. De foto’s uit die tijd laten mooi aangeklede meisjes zien met zwierige gestrookte jurken, lange kettingen, hoedjes op en schoenen met kleine hakjes.

Op haar 18de ontmoet zij op het verlovingsfeestje van haar zusje Grietje, Marten Koksma, de broer van haar zusters verloofde Jurjen. En dat is liefde op het eerste gezicht. 10 jaar later trouwen ze, maar voor het zover is, steekt zij de armen uit de mouwen en vervult zij met succes een reeks uiteenlopende banen en functies.

Zo is zij onder andere ziekenverpleegster in Hoogeveen, waar ze weg moet omdat ze zich met Marten verlooft, werkt ze bij Philips in Eindhoven, waar ze een prachtige uitzet verzamelt, heeft een winkeltje in artistieke snuisterijen in Nijmegen met haar jongste zus Alida. Een winkeltje, waarin zij een zodanig stevige omzet weten te genereren, dat de eigenaar het zelf overneemt.

Haar ondernemende kant komt vooral naar voren als zij inspectrice bij California soepen wordt en zij door Nederland reist om te kijken of de demonstratie van de soepen in de winkels wel geheel volgens de regels verloopt. Per spoor reist zij door heel Nederland, slaapt in hotelletjes. Een avontuurlijk leven. U doet dat zo goed, zo naar volle tevredenheid van de eigenaren van de California, dat U uitgenodigd wordt om uw werkterrein naar België te verplaatsen. Maar dat vindt U wat al te ver weg.

Op 21 december 1939 trouwt U dan eindelijk met Marten, die in Amsterdam een baan aan de HTS gevonden heeft en die nu een gezin kan onderhouden. Ze gaan wonen aan het van Tuijll van Serooskerkenplein 27. 2 hoog. Een leuke buurt met veel jonge gezinnen. De altijd in beweging zijnde gereformeerde Rafael- pleinkerk, waar ze zich actief mee bezig houden is op 5 minuten loopafstand verwijderd.

De oorlog breekt uit en die gaat natuurlijk niet ongemerkt voorbij. Er zijn veel verhalen te vertellen, spannende, angstige en ontroerende verhalen over verzet en solidariteit. Die nog steeds veel emotie kunnen oproepen. Ook vertelt mijn moeder met zichtbaar genoegen over de introductie van de penicilline in Amsterdam ten tijde van de bevrijding. Ze krijgen drie kinderen tijdens en vlak na de oorlog


(Foto Amstelveenweb.com - 2011)

De aanwezigen volgen het verhaal met grote interesse. Mevrouw Koksma was een heel ondernemende vrouw, blijkt uit het verhaal van haar dochter


(Foto Amstelveenweb.com - 2011)

De mensen applaudisseren na het voorlezen, het is een zeer bewogen leven, dat mevrouw Annigje Koksma heeft meegemaakt in haar 100 jaar


(Foto Amstelveenweb.com - 2011)

Iedereen zingt het 'lang zal ze leven' liedje. Nou, dat heeft ze inderdaad volbracht!

Het huis is door de geboorte van de drie dochters te klein geworden, maar vindt maar eens een ander. Er is woningnood en vaak vissen ze in hun huizenjacht achter het net. Als werkende in Amsterdam mocht er niet gewoond worden binnen een andere gemeente en dan eindelijk in 1966 lukt het hun om een huis te kopen in Amstelveen en dat blijkt een schot in de roos te zijn.

Het is een nieuwe wijk, waar pionierswerk verricht moet worden. U kan in het opbouwwerk uw creativiteit en organisatorische talent en energie kwijt. En zo ontstaat daar in  samenwerking met veel anderen uit de buurt , de gemeente Amstelveen, het levendige buurthuis Alleman. Vraag mijn moeder ook maar eens naar de glasbak, naar bankjes in de Kostverlorenhof, naar de milieumedewerker etc etc. Er groeien en bloeien vele contacten, het resultaat ziet U hier!! Dat bent U!

In deze ruimte staan veel Amstelveners, buurtgenoten van mijn moeder bij elkaar. Ik hoef U niets te vertellen, want U kent onze moeder en U heeft wel en wee met elkaar gedeeld. U allen heeft een eigen geschiedenis met Annigje Koksma - van der Stouwe.

Er zijn als je honderd jaar wordt duizenden verhalen te vertellen, mijn selectie doet absoluut geen recht. Mijn moeder heeft veel te vertellen en ze vertelt met plezier. In 1995, op 85 jarige leeftijd overlijdt haar man, onze vader. Dat is intussen lang geleden. Maar gelukkig bleef het steeds plezierig wonen in de Belle van Zuylen met de verschillende buren, de aanloop, de hulp.


(Foto Amstelveenweb.com - 2011)

De 100 jarige mevrouw Annigje Koksma volgt nauwlettend alles, wat er in de zaal gebeurt. De redactie van Amstelveenweb feliciteert haar via deze weg met haar verjaardag

Sinds kort woont Annigje in Nieuw Vredeveld. Tijdelijk naar ze nog altijd hoopt. Het is natuurlijk jammer, dat U niet zo goed ter been meer bent, dat U slecht ziet, niet zo goed hoort, maar voor de graagte waarmee U leeft is dat geen belemmering. Uw ondernemingszin bent U niet kwijt geraakt. Dank zij Hossam, Sylvia en Elles en nog vele anderen hier redt U zich prima en ziet U erop toe, dat mensen om u heen alert blijven. Kortom hoog tijd om Lang zal ze leven te zingen.