60 jaar oud is de eerste computer met geheugen

De Manchester Kleinschalige Experimentele Machine (SSEM Manchester Small-Scale Experimental Machine), bijgenaamd Baby, was 's werelds eerste computer met een in het geheugen opgeslagen programma.

Het werd ontwikkeld door Frederic C. Williams, Tom Kilburn en Geoff Tootill, aan de Victoria Universiteit van Manchester, waar het eerste programma op 21 juni 1948 draaide. Baby was een beetje zwaar, 1 ton en werd in een grote zaal geplaatst. Baby had niet zo veel geheugen, namelijk 1024 bits, of 128 bytes waar de programmacode en de data werden ingevoerd. Om te vergelijken: een modern 1GB DRAM chip kan ongeveer 8 miljard bits opslaan.

(Wikipedia - 2008)

Replica van de SSEM in Manchester

Als geheugen werden kathodestraalbuizen gebruikt (die later in TV’s als beeldbuizen werden ingebouwd). Als de buis een positieve lading had, was dat een 1 en met een negatieve een 0 en op deze manier werken de computers nog steeds. Nu echter is DRAM (Dynamic Random Access Memory) in gebruik.

Het eerste programma bevatte 17 instructies ondanks het feit dat de buizen 32 nummers en 32 instructies in het geheugen konden opslaan. Tijdens de 3,5 miljoen berekeningen werd de grootste gemene deler van 262 144 in 52 minuten berekend. (het grootste getal waar alle gegeven getallen door gedeeld kunnen worden.)


(Wikipedia - 2008)

Het geheugen van de computer, de kathodestraalbuis

Het werd ontworpen en gebouwd als een testomgeving voor de Williams-tube , niet als een praktische computer. Maar het succes heeft geleid tot de Ferranti Mark I, 's werelds derde commercieel beschikbare computer voor algemeen gebruik.

De oorspronkelijke computer werkt niet meer, maar in 1998 (50ste verjaardag) werd een exacte en werkende kopie van de machine nagebouwd en die nu in het Museum of Science & Industry in Manchester staat.