Beeldhouwer Pieter de Monchy is overleden

Na een creatief en inspirerend leven is op woensdag 27 april 2011 de Amstelveense beeldhouwer Engel Pieter de Monchy op 94 jarige leeftijd in Haarlem overleden. Het afscheid van Pieter de Monchy wordt op woensdag 4 mei 2011 om 15.00 uur in Crematorium Bouwens, Noorddammerweg 40, 1424 NX Uithoorn georganiseerd.

(Foto Amstelveenweb.com - 2005)

Beeldhouwer Pieter de Monchy in 2005

Pieter de Monchy werd geboren op 2 juli 1916 in Hengelo. Hij was een autodidact en volgde in Engeland een opleiding commercial engineering. De Monchy kreeg tekenles van Jos Rovers in Amsterdam en is via het schilderen, rond zijn 35ste pas overgegaan naar beeldhouwen. Zijn atelier was gelegen in een oud schoollokaal in Amstelveen.

Hij heeft voor de overheid veel opdrachten uitgevoerd, waaronder sportbeelden, monumenten, reliëfs en portretten in brons. Ook in het buitenland heeft hij diverse werken gemaakt, zoals in Djakarta, Stockholm, Willemstad (Curaçao) en Valencia.


(Foto Amstelveenweb.com - 2004)

'De Turftrapster', een bronzen sculptuur van Pieter de Monchy uit 1979 op het Dorpsplein van Amstelveen.

Daarnaast kreeg hij veel opdrachten van particulieren en bedrijven. De Monchy ontving door de jaren heen veel prijzen, zoals de Willink van Collemprijs als schilder in 1949 en een prijsvraag voor een monument voor gevallen in Hengelo in 1963.


(Foto Amstelveenweb.com - 2005)

Het portret van H. M. Koningin Beatrix staat in de gang van het Raadhuis. Het bronzen beeld werd in 1981 door de Gemeente Amstelveen aangeschaft

Vanaf 1950 heeft de Monchy veel exposities gehouden, bijvoorbeeld in de Hengelosche Kunstzaal in 1950, Galerie Liernur in Den Haag in 1955, in Aemstelle te Amstelveen in 1968 en het Cultureel Centrum te Amstelveen in 1975. Ook in de Pulchri Studio (1976) en in 1985 in het Singer Museum (overzichtstentoonstelling) te Laren. Verder zijn er veel groepstentoonstelling met zijn werken geweest.

Naast het meewerken aan radio en televisieprogramma’s zijn er ook diverse publicaties van de Monchy verschenen. Een ervan is een uitgave die gewijd is aan zijn eigen werk 'Mensen in Brons'.

Toespraak burgemeester Jan van Zanen tijdens de crematieplechtigheid van de heer Pieter de Monchy op 4 mei 2011:

Dag Pieter,

Dit is de laatste keer dat ik je spreek. Of liever gezegd toespreek. De echte laatste keer – jij weet het vast nog wel – was ergens begin dit jaar. Een soort alternatieve nieuwjaarsontvangst bij jou thuis aan de De Ruyschlaan. Zoals steeds – sinds ik halverwege 2005 in Amstelveen ben komen werken – waren onze ontmoetingen de moeite waard.

Hoe kan het ook anders.“ … Na een creatief en inspirerend leven, vol bijzondere ontmoetingen … ”, zoals heel treffend op de annonce van je crematieplechtigheid staat geschreven.Bezocht een expositie van je in Laren, en bezocht je ooit – de allereerste keer - in je atelier. Je schuifelde er met trots rond. Aan alles kleefde - als het ware - een verhaal. Een herinnering. Aan Prins Bernhard. Aan Hare Majesteit de Koningin. Je was steevast aanwezig op de nieuwjaarsontvangsten op het Raadhuis.

De laatste keer bekeken we samen je portret van burgemeester Rijnders. Eén van je burgemeesterlijke vrienden.‘Jouw’ eerste in Amstelveen. Afgelopen januari meldde je je af. Ben toen maar – zoals eerder en vaker - bij je thuis op audiëntie geweest. Vond in de ijskast de jonge borrel. En mocht ‘m inschenken.

Natuurlijk spraken we weer over het leven en je werk. De geschiedenis van de familie De Monchy. De overgrootvader, waarnaar je bent vernoemd. Koopman, liberaal èn Rotterdammer. Je liet me de meest recente foto’s zien van je gezin. Je sprak over de politiek. Over onze gemeenschappelijke kennis wijlen Edzo Toxopeus.

Als steeds ging het ook over je passies:

- de grote liefde voor je echtgenote;

- het beeldhouwen.

Een vak. Een echt vak.‘… Vroeger op de Rijksacademie leerden ze je beeldhouwen. Een echt ambacht. Tegenwoordig leren ze de studenten praten …’, deelde je me mee. We spraken over jouw en mijn leeftijd. ‘… Zeg, ik hoop op 2 juli 95 te worden, weet je dat wel!…’, riep je.

Moest je keurig ingebonden dagboek-aantekeningen inkijken. Las je een willekeurige passage voor. Het ging over liefde en verdriet. Je leek – hoewel onbewogen – geroerd. Nam bij de deur afscheid van je. Je stond er op, mij tot aan de deur naar buiten te begeleiden.

En neem vandaag afscheid van je in het openbaar. Je was een markante persoonlijkheid, op en top vakman en ben er trots op je te hebben leren kennen. Officier in de Orde van Oranje-Nassau èn drager van de gouden erepenning van de gemeente Amstelveen. Velen zijn hier vandaag. Gelukkig. Je zou je er zeer in verheugen.

Condoleer hen allen met het verlies. Je naaste familie en vrienden in het bijzonder. Namens het gemeentebestuur van Amstelveen, maar ook namens mij zelf.

Pieter, Je blijft dicht bij me. Je buste van Beatrix uit 1981 staat links naast de toegangsdeur van mijn werkkamer op het Raadhuis. Zal aan je denken. Hoop dat je niet teveel van die zware beeldhouwwerken op je nieuwe weg hebt meegenomen.

Rust zacht.

Engel, Pieter.