Bijgewerkt: 28 november 2024

De Codex Sinaiticus is online

Nieuws -> Internet

Bron: British Library / Wikipedia
07-07-2009

De eerste delen van de gedigitaliseerde Codex Sinaiticus; een van de belangrijkste boeken in de wereld zijn online gezet. Het manuscript, dat ruim 1600 jaar geleden (tussen 330-350) werd geschreven, bevat de christelijke Bijbel in het Grieks, met inbegrip van de oudste volledige exemplaar van het Nieuwe Testament.

Codex Amstelveen
(British Library - 2009)

Foto van de Codex Sinaiticus


Haar zwaar gecorrigeerde tekst is van vooral belang voor de geschiedenis van de Bijbel. Dit Bijbelhandschrift bevatte oorspronkelijk de gehele versie van beide Testamenten, nu zijn er uit het Griekse Oude Testament of Septuagint slechts gedeelten overgeleverd en verder het volledige Nieuwe Testament, de Brief van Barnabas en gedeelten van de Herder van Hermas, mogelijk werden de beide laatste Apostolische Vaders door de samensteller van de Codex Sinaiticus tot de canon gerekend.

Ontdekking

De Duitse lutherse theoloog en Bijbelwetenschapper, Konstantin von Tischendorf heeft in 1844 tijdens zijn eerste bezoek aan het klooster van Sint Catharina beweerde, dat hij een aantal bladeren van perkament in een prullenmand zag met de bedoeling, om ze het te verbranden in de ovens van het klooster"

Hij had 126 bladen uit de prullenmand gehaald en ze bleken afkomstig van een manuscript van de Septuagint. Toen hij van de monniken vroeg, of hij de bladen mocht houden, hebben ze hun houding veranderd, want ze beseften plotseling, hoe waardevol deze oude perkamenten waren. Tischendorf mocht van ze alleen 1/3de van het geheel houden, dus 43 bladen. Toen hij in 1853 teruggekeerd naar het klooster, om de resterende pagina’s op te halen (86 bladen), was zijn poging zonder succes verlopen.

De codex is nu gesplitst in vier ongelijke delen: 347 bladeren in de British Library in Londen (199 van het Oude Testament, 148 van het Nieuwe Testament), 12 bladeren en 14 fragmenten in de St. Catharina-klooster van de Sinaï, 43 bladeren in de Leipzig Universiteitsbibliotheek, en fragmenten van 3 bladeren in de Russische Nationale Bibliotheek in Sint Petersburg.

Scan

De scan van de pagina’s werd met de speciale software van Microsoft en de Duitse Xplain technologie uitgevoerd. De resterende pagina’s worden nog dit jaar toegevoegd aan het geheel. Op de website staat nog veel achtergrondinformatie over het project.

Bekijk:  Het  manuscript van de Codex Sinaiticus



Amstelveenweb.com is niet verantwoordelijk voor de inhoud van de nieuwsberichten.