De magnetische noordpool van de Aarde verandert

De magnetische noordpool van de aarde beweegt zich snel van de Canadese Noordpool naar Siberië. Deze beweging heeft de wetenschappers van NCEI gedwongen om het World Magnetic Model (WMMM) halverwege de cyclus bij te werken – meldt de National Centers for Environmental Information. De Nationale Centra voor Milieu-informatie van de USA biedt toegang tot een van de belangrijkste archieven op aarde, met uitgebreide oceanische, atmosferische en geofysische gegevens. Van de diepten van de oceaan tot het oppervlak van de zon en van miljoenen jaren oude ijskernrecords tot bijna-realtime satellietbeelden, NCEI is de belangrijkste autoriteit van het land voor milieu-informatie.

De United States National Centers for Environmental Information (NCEI), met het hoofdkantoor in Asheville, North Carolina, is het grootste actieve archief van milieugegevens ter wereld. In 2015 is het ontstaan uit de fusie van het National Climatic Data Center (NCDC), het National Geophysical Data Center (NGDC) en het National Oceanographic Data Center (NODC).

(Bron NOAA NCEI/CIRES - 2019)

Deze kaart toont de plaats van de magnetische Noordpool (witte ster) en de magnetische declinatie 2 graden begin 2019

Typisch is dat er elke vijf jaar een nieuwe en bijgewerkte versie van het WMMM (World Magnetic Model) wordt uitgebracht. Met de laatste release in 2015 is de volgende versie gepland voor release eind 2019. Door ongeplande variaties in het Noordpoolgebied hebben wetenschappers een nieuw model uitgebracht om de verandering van het magneetveld tussen 2015 en nu nauwkeuriger weer te geven. Deze out-of-cycle update voor de officiële release van WMM202020 volgend jaar zal zorgen voor veilige navigatie voor militaire toepassingen, commerciële luchtvaartmaatschappijen, zoek- en reddingsoperaties en andere operaties rond de Noordpool.

Smartphone- en consumentenelektronicabedrijven vertrouwen ook op het WMMM om consumenten te voorzien van nauwkeurige kompasapps, kaarten en GPS-diensten. Luchthavenbanen zijn misschien wel het meest zichtbare voorbeeld van een navigatiehulpmiddel dat is aangepast aan verschuivingen in het magneetveld van de aarde. Luchthavens in het hele land gebruiken de gegevens om start- en landingsbanen een numerieke naam te geven, waarnaar piloten op de grond verwijzen. 'De declinatie is iets meer dan 2,5 graden veranderd in de afgelopen 22 jaar sinds de opening van het vliegveld van Denver'- vertelt Heath Montgomery, de voormalige woordvoerder van de internationale luchthaven na de laatste update.

Declinatie (afgekort tot declinatie; symbool δ) is één van de twee hoeken die een punt op de hemelbol in het equatoriale coördinatenstelsel lokaliseren, de andere is de uurhoek. De hoek van de declinatie wordt gemeten ten noorden of ten zuiden van de hemelevenaar, langs de uurcirkel die door het punt in kwestie gaat. Voor de positiebepaling van zowel de declinatie als de rechte klimming (RK) gebruikt men hemelcoördinaten. De declinatiecoördinaat geeft de positie van het object ten noorden (+) van de hemelevenaar aan of ten zuiden (−) daarvan. De grootte van de declinatie wordt aangegeven in booggraden, die worden ingedeeld in 60 boogminuten, die weer worden ingedeeld in 60 boogseconden. Een object op de hemelevenaar heeft een declinatie van 0 graden. Een object dat op de positie van een hemelpool staat is 90 graden.