Duidelijke herkenning bij toneelstuk over plasklachten

Hierbij het verslag van de toneelvoorstelling ‘Het Verlies van Viviane’. Ziekenhuis Amstelland heeft met de organisatie van deze avond een unieke voorlichting geboden over plasklachten, onder het oog van 120 belangstellenden.

Dinsdagavond 16 februari 2010 speelde in Schouwburg Amstelveen 'Het verlies van Viviane'. Voor een volle kleine zaal deelde Viviane op humoristische en speelse wijze de invloed die plasklachten hebben op haar leven. Tijdens de voorstelling en ook vlak daarna, toen gynaecologen en urologen van Ziekenhuis Amstelland in de foyer individuele vragen beantwoordden, was de herkenning duidelijk voelbaar.

Het Verlies van Viviane heeft een grotere betekenis dan alleen urineverlies: Viviane vertelt op humoristische wijze wat ze eigenlijk allemaal heeft verloren door het feit dat ze incontinent is en daar helemaal niet over durfde te praten. Ze verloor haar man, haar zelfvertrouwen, haar vriendinnen. Maar: eind goed al goed.

De avond werd georganiseerd door Ziekenhuis Amstelland en ondersteund door de firma Astellas. Door de setting in de kleine zaal was er de nodige interactie met het publiek. De herkenning bereikte soms ook Viviane die dan aangenaam verrast reageerde. Tijdens de voorstelling werd er regelmatig in het publiek gefluisterd: ‘inderdaad’, ‘precies’ en ‘ja, zo gaat dat’.

Niet alleen

“Dat was nu ook precies de bedoeling”, aldus uroloog dr. C. Reisman van Ziekenhuis Amstelland, die nog een korte presentatie na de voorstelling gaf. “Dit is een heel mooie manier van patiëntenvoorlichting. We weten ook dat mensen niet over plasklachten durven te praten. Dat wilden we met dit stuk laten zien: je bent niet de enige die met deze problemen rondloopt. En… ga naar de dokter. Die kan helpen.”

Na de voorstelling waren er artsen en verpleegkundigen van Ziekenhuis Amstelland beschikbaar waar mensen met hun vragen terecht konden. Hier werd veelvuldig gebruik van gemaakt. En op het toilet werd er opeens heel open gesproken over plasklachten: ‘hoe vaak moet jij dan per dag?’ ‘En ’s nachts moet ik ook wel drie keer opstaan.’ Bevestiging dat deze voorstelling enigszins het taboe heeft doorbroken!