Expositie van glaskunstenaar Boris de Beijer in Amstelveen

Op vrijdagavond 29 november 2024 werd plotseling erg druk in het Oude-Dorp van Amstelveen, want de opening zou gaan plaatsvinden van de tentoonstelling van glaskunstenaar Boris de Beijer in Museum JAN. Het is de eerste museale solotentoonstelling van kunstenaar Boris de Beijer. Hij studeerde af aan de Rietveld Academie als sieradenontwerper en leidt sindsdien een interdisciplinaire praktijk, waarin zijn werk manoeuvreert tussen het functionele en het autonome. Het ambacht staat bij hem centraal. Boris maakt zich graag nieuwe technieken eigen en werkt met diverse materialen. Speciaal voor Museum JAN maakte hij nieuw werk, deels in samenwerking met glasblazers van de Amsterdamse Van Tetterode Glass Studio.

(Amstelveenweb.com - 2024)

Boris de Beijer bij zijn glaswerken
Er was deze vrijdagavond veel jong publiek naar de opening gekomen en tijdens het rondlopen door de museumzalen, kreeg iedereen ook al een drankje en een hapje. Boris zelf houdt erg van Cynar, een Artisjokbitter een zowaar namen andere gasten dit ook, wel met een citroentje erin. Om 17.30 uur vroeg Marieke Uildriks, directeur van Museum Jan, iedereen naar de zaal te komen en stelde zich voor. Zij heette iedereen welkom bij deze hele bijzondere tentoonstelling en vroeg Boris naar voren te komen die ook op het podium stapte.


(Amstelveenweb - 2024)

Marieke Uildriks, Museumdirecteur en Boris de Beijer samen op het podium
Marieke vertelde: ‘ik ben ongelooflijk blij en trots met jouw werk in ons museum, Boris de Beijer. Het is een paar jaar geleden, 2021, toen ik jou hier leerde kennen. We hadden een tentoonstelling over Jan Jansen, dat doen wij vaker, dat we een groot icoon centraal stellen en parallellen leggen met jonge talent. En Boris was daar één van. We zagen zijn prachtige kunstharskelkjes hier staan, met een heel mooi bediening kastje tegen de muur. Ook zagen we gelijk een ongelofelijke verwantschap met wie wij zijn als museum. Want ik zie in de zaal heel veel nieuwe gezichten, dus ik zal heel kort aangeven waarom dat zo is. Wij zijn een museum dat 33 jaar geleden is opgericht door een Jan. U heeft het waarschijnlijk al geraden, Jan van der Togt. Jan was verzot op glaskunst en vandaar dat onze vaste collectie bestaat uit glaskunst en wat glas in zich heeft. Dat kan enerzijds gebruiksglas zijn, een wijnglas, een karaf, een schaal, maar het kan ook een autonoom kunstwerk zijn. En dat snijvlak tussen design en kunst vinden wij ongelooflijk interessant en leuk. Dat laten we zien in onze eigen collectie, maar vooral ook in de toonstellingen. Het werk van Boris heeft precies dat in zich, want jouw kelkjes is maar één van de vele dingen die je maakt.


(Amstelveenweb - 2024)
Je bent in een luxe positie dat je ongelooflijk veel op opdrachtgevers hebt en dus heel veel maakt in opdracht voor anderen. Echter een tentoonstelling als dit geeft je de ruimte om weer eens helemaal terug te gaan naar een blanco blad en als kunstenaar te bedenken hoe wil ik mij presenteren aan het grote publiek. Dat was een ongelooflijk leuke creatieve weg die we samen hebben genomen. We zijn een paar keer bij elkaar gekomen en ik zag een kunstenaar die echt weer even teruggeworpen werd op zijn eigen ik, zijn eigen identiteit van wie ben ik als kunstenaar, waar haal ik mijn inspiratie vandaan, wat wil ik laten zien, waar heb ik ook tijd voor om te laten zien, waar heb ik ook het geld voor om te laten zien, want we ambiëren, dat Boris ook nog eens voor het eerst, met glas ging blazen. Dankzij de Stichting Modern Glas hebben we een beurs kunnen regelen voor Boris en heeft hij voor het eerst glas geblazen.’


(Amstelveenweb - 2024)

De aanwezigen luisteren aandachtig naar het verhaal dat Marieke over de samenwerking met Boris vertelt
Ondertussen zwaaide Boris naar deze en gene dus Marieke zei nog even tussendoor dat Boris zijn eigen reünie had in Museum Jan en dat was ook eigenlijk zo. Ze vroeg Boris hoe hij het vond om voor het eerst glas te hebben geblazen en Boris antwoordde dat het geweldig was. ‘Het is een geweldige kans geweest om dat te doen en het was voor mij voor het eerst de mogelijkheid om dit op een museaal niveau vrij te tonen. Dus dat is fantastisch. En ik had nog veel verder door kunnen gaan, het is heel fijn, heel bijzonder en het smaakt naar meer.’
Marieke vervolgde: ‘Het is ook een eerste museale tentoonstelling, dus het is eigenlijk een startschot en wie weet zien we elkaar over een paar jaar weer en dan maken we de volgende stap samen. Dat zouden wij ontzettend leuk vinden, want volgens mij heeft bijna iedereen de kunstwerken al gezien. We hangen er ook nog wel eens een lintje voor om de tentoonstelling te openen, maar eigenlijk is die dus al net door u allemaal geopend. Het bijzondere is dat Boris niet alleen het werk zelf heeft gemaakt, maar ook de hele entourage, de hele 3D-vormgeving is uit zijn brein ontsproten. Kan je hier iets over vertellen?’


(Amstelveenweb - 2024)

Boris de Beijer vertelt over zijn expositie
Boris: ‘Ja jullie hebben mij gevraagd van, joh, doe iets met die ruimte. Het leek mij leuk om in thema met de rest van het werk, het is losjes geënt op de oudheid, dus ik wilde eigenlijk graag iets van de polis, de oude Griekse stad, of stadselementen terugbrengen in die ruimte. Dus daar ben ik mee aan de gang gegaan. Ik ben heel blij dat ik dat heb gedaan. Het vertelt nu veel meer het verhaal dan als ik het gewoon los op sokkeltjes had gehangen of neergezet. Het valt op deze manier heel goed samen. Je ziet een Colosseum, een stadsplein. Ik laat het aan jullie allemaal over om te zien wat je er in wil zien, maar het draagt bij aan het geheel.’

Marieke: ‘Absoluut, wij zijn er ontzettend blij mee dat de hele entourage één is geworden met wat jij er in je hoofd bij had bedacht. Wij kunnen er onze fantasie en onze eigen interpretatie op loslaten, maar we hebben vanavond een goede vriend van jou uitgenodigd en die gaat daar ook zijn eigen interpretatie even op loslaten en ook iets over jou vertellen. Adam Nillissen, jullie hebben samen Unfair opgericht. Wil je daar iets over vertellen?’


(Amstelveenweb - 2024)

Een ander groepje toehoorders aan de zijlijn luistert aandachtig naar Boris' verhaal over Unfair
Boris: ‘Dat zijn we samen als vrienden begonnen. Het is een soort alternatief geluid in de kunstwereld op dat moment en we waren toen echt jong en onbezonnen. Wij wilden gewoon een kunstbeurs neerzetten, omdat er op dat moment tentoonstellingen wegvielen, er waren veel bezuinigingen in de kunstwereld. Toen dachten we, wij gaan het zelf doen, samen met Adam Nillissen en Peter van der Es en ik heb er gaandeweg voor gekozen meer het kunstenaarschap te achtervolgen. Adam en Peter die zijn doorgegaan en die hebben het gebracht tot een fantastisch evenement dat niet meer weg te denken is uit het Nederlandse culturele landschap. Het is wel net afgelopen. Volgend jaar kan men het weer bezoeken.’


(Amstelveenweb - 2024)

Marieke Uildriks tijdens haar voordracht
Marieke: ‘Het is heel inspirerend, met veel jonge talenten die zichzelf dan mogen presenteren en wat ik zo leuk vond, is dat jij daar mensen een podium geeft, op een manier zoals wij dat ook proberen te doen met jou. Dus eigenlijk hebben we allemaal oog voor dat jonge talent, wat eindelijk eens een keer gezien moet worden. Nou, dit is jouw kans hier in Museum Jan. Ik denk dat we nu Adam de microfoon gaan geven.’

Adam Nillissen zei: ‘Boris is een collega, vriend en eigenlijk ook wel een beetje familie. Ik heb Boris iets meer dan twaalf jaar geleden leren kennen via Peter van der Es. In een klein bakkerijtje ergens achter aan de tafel kwamen we met z'n drieën. Ik kende Boris toen helemaal niet en daar hebben we Unfair bedacht. Zonder dat we elkaar kenden gingen we gewoon meteen een bedrijf starten en een stichting opzetten. Ik denk dat dat is wat Boris ook is. Boris is een ondernemer en werkt vanuit intuïtie en gevoel, dus hij kan dan gewoon met vreemden een bedrijf starten en daar toch door een soort goedgevoel en intuïtie daarop doorbouwen. En een paar jaar later gaat dus, zoals hij net vertelde, besluit Boris om Unfair te verlaten en daar ben ik echt heel erg trots op. Dat hij dat heeft kunnen zeggen en doen, omdat Boris zei, ik heb gewoon niet genoeg tijd om te maken.


(Amstelveenweb - 2024)

Adam Nillissen, een vriend van Boris, legt het publiek uit wie Boris eigenlijk is
Boris is een maker, het is echt iemand die dingen moet maken. Hij maakt een paar keer per week wel iets, of een krabbeltje terwijl hij op de telefoon hangt met iemand. Of het is een kunstwerk. Of het is een hele mooie duplotoren die hij met zijn kinderen bouwt. Echt één van de beste duplotorens die ik heb gezien is die van Boris. Het is altijd mooi. Het klopt helemaal. Boris houdt van mooie dingen. En kan ook echt hele mooie dingen maken en een paar jaar daarna weer nam ik Boris mee naar de woestijn. Boris was een week in de woestijn geweest en we gingen samen klimmen. We klimmen er een berg op en we gaan de berg weer af en we gaan zo'n vallei in en het begint een beetje donker te worden. We zetten een tentje op, we kijken naar de zon die zo zakt en de leegte die de woestijn heeft. En Boris begint allemaal soort dingetjes uit zijn zak te halen. Een steentje wat heel glad is en dan weer een ander steentje dat een heel mooi puntje heeft, een touwtje van lichtgevend geel en dan een soort rubber dingetje dat dan helemaal paars is, van een schoen, en zo allemaal dingetjes. En ieder ding dat ik daar zag, als dat gewoon op grond ligt, is het troep of is het gewoon een steentje of is het natuur. Maar alles bij elkaar, toen Boris het zo in zijn hand hield, dat klopte gewoon. Het was ook weer iets heel moois. En Boris is een verzamelaar en ik vroeg hem, maar wat moet je ermee? Hij zei, ja dat weet ik niet, maar dit geeft me inspiratie en ik bewaar het. En er komt een moment dat ik erop terugkijk en dan krijg ik een idee en dan kan ik weer doorwerken naar een soort volgend ding.


(Amstelveenweb - 2024)

Een klein deel van de tentoon gestelde glaskunst
Ik denk dat deze tentoonstelling alles heeft, hij heeft alles gemaakt, het is het werk, het is de scenografie, hij is een ondernemer, hij is een maker en hij is een verzamelaar. Ik denk dat als je door de tentoonstelling loopt het ook een soort verzameling is aan allemaal ideeën en gekke dingen die in Boris zijn hoofd spelen. En als je zo door die verzameling en door de tentoonstelling kijkt, kijk dan een beetje en weet dat waarschijnlijk één van die werken geïnspireerd is door een stukje rubber van een sneaker uit de woestijn! Veel plezier!’

Boris kreeg de microfoon terug en ging heel veel mensen bedanken waaronder het team van Museum Jan, Nicky Oosterbeek, zijn vriendin met hun kindje en zijn ouders Claire en Victor, waar het in Victor’s atelier en thuis allemaal begonnen is. Marieke bedankte daarna ook diverse mensen en instellingen en zei tot slot: Heel veel plezier vanavond!


(Amstelveenweb - 2024)

De tentoonstelling is geopend
Experimenteren met glas
Het liefst leert Boris de Beijer de oude technieken uit de Griekse en Romeinse beschaving, 'daar waar alles begon. Uit dat onderzoek naar materiaal en techniek ontstaan mijn ideeën.'  Boris speelt met het idee van 'grandeur' door werken uit de oudheid na te bootsen in niet-traditionele materialen. In kringloopwinkels vindt hij bijvoorbeeld (kopieën van) klassieke beeldjes die hem inspireren of hij maakt een eigen (glazen) variant van een Etruskische vaas met stempelnoppen, gebaseerd op een afbeelding in een catalogus. 'Het ambacht staat bij mij centraal maar wordt zowel gebruikt als misbruikt.' Voor de nieuwe werken ging Bori  experimenteren met glas. In samenwerking met glasspecialisten Frederic Van Overschelde en Sander van der Wal van de Van Tetterode Glass Studio maakt hij zich het ambacht eigen, met prachtige glasobjecten als resultaat.


(Amstelveenweb - 2024)

De zelfde gezichten en toch weer niet, dus ga zelf eens kijken
Boris de Beijer
Boris is 38 jaar oud, geboren in 1986 te Haarlem. Sinds zijn afstuderen in 2011 aan de afdeling Jewellery - Linking Bodies van de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam heeft Boris zich bijna uitsluitend gericht op het werken met synthetische en niet-traditionele materialen. Hij is erin geslaagd om een geheel eigen visuele taal te ontwikkelen binnen zijn vakgebied. Vergelijkbaar met de merkwaardige processen van de oude alchemie, transformeert hij relatief goedkope en alledaagse grondstoffen in nieuwe substanties die sterk doen denken aan materialen met een hogere waarde, zoals glas, mineralen en metalen. Deze manier van werken draagt bij aan het vervreemdende en bijna buitenaardse gevoel dat zijn werk oproept. Inmiddels is het werk van Boris de Beijer te zien in (inter)nationale galerieën en culturele instellingen en is hij vertegenwoordigd in museale collecties van het Stedelijk Museum Amsterdam, het CODA in Apeldoorn en het MAD Museum in New York. Ook maakte hij werk in opdracht voor onder andere Jacquemus, Róhe Frames, Semaine, Cibone en Ace&Tate.


Een impressie van de expositie van Boris de Beijer
De expositie is van 30 november 2024 tot 11 mei 2025.
Adres: Museum JAN Dorpsstraat 50 1182 JE Amstelveen.
Openingstijden: Dinsdag t/m zondag: 11.00 - 17.00 uur. Maandag is gesloten.