Geen reden om te stoppen met sporten op kunstgrasvelden

Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) begrijpt de onrust die is ontstaan naar aanleiding van de uitzending van Zembla over de veiligheid van het sporten op kunstgrasvelden. Op basis van de bestudeerde informatie verwacht het RIVM niet, dat de toepassing van rubbergranulaat op kunstgras zal leiden tot risico’s voor de gezondheid. Er is nu geen reden om te stoppen met sporten op deze velden.

Op verzoek van het ministerie van VWS is in januari 2016 nog eens kritisch naar de studie-opzet van de bij Zembla omstreden IndusTOX studie gekeken. Het RIVM concludeert, dat er PAKs uit rubbergranulaat kunnen vrijkomen, er zijn echter geen aanwijzingen, dat dit leidt tot een gezondheidsrisico voor de sporter. Wel heeft het RIVM aanbevolen aan het Ministerie om alle nieuwe informatie te evalueren. Het is dan ook goed, dat het European Chemical Agency (ECHA) in opdracht van de Europese Commissie onderzoek doet naar de risico’s van rubbergranulaat. De uitkomsten hiervan worden begin 2017 verwacht.

PAKs?

(Bron Wikipedia - 2016)

Naftaleen 3D (uit het Grieks voor aardolie: naphtha) is een witte, vaste stof met de brutoformule C₁₀H₈, die al bij kamertemperatuur sublimeert. Naftaleen is een bicyclische aromatische koolwaterstof met een karakteristieke, teerachtige geur. Naftaleen is gevaarlijk voor de gezondheid en het milieu

Polycyclische aromatische koolwaterstoffen, of polycyclische aromaten, afgekort pak (mv. paks), zijn organische verbindingen die bestaan uit gekoppelde aromatische ringen (bijvoorbeeld benzeenringen), maar geen heteroatomen, of functionele groepen bevatten. Het zijn dus polycyclische verbindingen.

Paks worden in de verschillende organen en weefsels gemetaboliseerd tot een grote verscheidenheid aan verbindingen (het primaire metabolisme). Omdat vrijwel alle weefsels over de hiertoe benodigde enzymen beschikken worden paks op zeer vele plaatsen in het lichaam afgebroken. Het grootste deel van de paks wordt na het primaire metabolisme verder ontdaan van zijn giftigheid en uitgescheiden via de urine en ontlasting (secundair metabolisme). Aangenomen wordt, dat het risico van de via de mond opgenomen paks vooral gelegen is in het veroorzaken van maagkanker; inademing van paks verhoogt het risico op longkanker. Lees ook: Vragen van Zembla aan RIVM m.b.t. uitzending over rubbergranulaat (5-10-2016)