Informatieavond over dyslexie in Bibliotheek Uithoorn

Ouders van kinderen in groep 8 staan binnenkort weer voor de keuze welke school voor voortgezet onderwijs het meest geschikt is voor hun kind. Ouders van kinderen met dyslexie moeten bovendien ook een school vinden, waar rekening gehouden wordt met de dyslexie van hun kind. De Bibliotheek Amstelland helpt ze daarbij in de vorm van een informatieavond. Deze informatieavond is interessant voor iedereen die meer wil weten over dyslexie, maar vooral voor ouders/verzorgers met een of meer kinderen op de basisschool.

Machteld Blekkenhorst, NVO Orthopedagoog-Generalist, heeft enorme ervaring op het gebied van diagnose en begeleiding van leerlingen met dyslexie. Zij is al jarenlang expert op het gebied van dyslexie en is werkzaam bij OnderwijsAdvies. Vanavond gaat zij onder andere in op wat dyslexie nou eigenlijk precies is, welke signalen er zijn, wat de oorzaken en gevolgen zijn en wat je als ouders kunt doen. Er is volop ruimte voor vragen. Dinsdag 4 november 2014, Bibliotheek Uithoorn, Alfons Arienslaan 1 Uithoorn tijd 20.15 – 22.00 uur. De toegang is gratis, maar wel even van tevoren reserveren. Dat kan via www.debibliotheekamstelland.nl, of in een van de vestigingen.

Dyslexie?

Dyslexie (uit het Grieks δυς- dys- ('beperkt') en λέξις lexis ('woord'), problemen met het leren en vloeiend lezen met nauwkeurige begrip ondanks een normale intelligentie, is een term die in de wetenschap gebruikt wordt voor ernstige leesproblemen. Dit omvat de moeite met het fonologische bewustzijn, fonologische decodering, verwerkingssnelheid, orthografische codering, auditief korte termijn geheugen, taalvaardigheid, verbale begrip en, of snelle naamgeving, echter niet alle leesstoornissen gekoppeld aan dyslexie.

Over het ontstaan is nog veel discussie, maar doorgaans neemt men aan, dat de oorzaak is van het leesprobleem gelegen is in het slecht functioneren van fonologische taalverwerking. Dyslexie werd geïdentificeerd door Oswald Berkhan in 1881, maar de term dyslexie werd bedacht in 1887 door Rudolf Berlin, die een oogarts in Stuttgart was. Hij gebruikte de term om te verwijzen naar een geval van een jonge jongen, die een ernstige stoornis had in het leren lezen en schrijven ondanks van het tonen van typische intellectuele en fysieke capaciteiten in alle andere opzichten.