Lente in het Thijssepark in Amstelveen

Op maandagochtend 10 maart 2014 kwamen steeds meer mensen naar het Jac. P. Thijssepark in Amstelveen. Alle vogels reageerden geschokt en de anders zo rustige ochtend werd ruw verstoord door het onverwachte bezoek. Op deze prachtige lentedag werd het nieuwe schilderij van Christiaan Dros onthuld door John Levie wethouder Groen en Ruud Oosterhof Teamleider NME, Elsenhove, Schooltuinen (NES).

(Foto Amstelveenweb.com - 2014)

Wethouder Levie en Ruud Oosterhof vertellen over het nieuwe schilderij en over de natuur in Amstelveen


(Foto Amstelveenweb.com - 2014)

'Lente in het Dr. Jac. P. Thijssepark' door Christiaan Dros

De titel van het schilderij is 'Lente in het Dr. Jac. P. Thijssepark' en werd na de onthulling bewonderd door de aanwezige medewerkers van de gemeente en een paar burgers. Het schilderij lijkt meer op een science fiction droom van de schilder, want de beesten en de situatie op het schilderij, komen gewoon nooit voor in Amstelveen. Maar dat kon het feestgevoel van de mensen niet schelen, want ze waren helemaal weg van het werk van de jonge kunstschilder Dros, die overigens niet zelf aanwezig was. Walter Tobé, Duurzaamheid Manager overhandigde een Canon camera namens Canon Europe B.V. voor de winnaars van de fotowedstrijd en las Kees Koot twee van zijn gedichten voor:


(Foto Amstelveenweb.com - 2014)

Kees Koot leest zijn gedichten voor

Jac.P. Thijssepark

Ik blader in verkadeboeken.
Geniet van zoveel schoon.
Ver hoef ik niet te zoeken
voor mijn eerbetoon.

De leermeester van natuur
kreeg hier zijn eigen park.
De grond is er wat zuur,
zegt de tuinman met de hark

Hij werkt voorzichtig, zeer beslist
langs de witte kluifjeszwam
en om de wortelende aardappelbovist,
die hij bij het werken tegenkwam.

Zo nu en dan staart hij in de bomen.
Het is de goudvink die hij ziet.
Mocht u er ook eens komen:
vergeet dan de tuinman niet.

Het groene paradijs

Nu de winter zijn deur al dicht wil doen,
dwaal ik in betovering langs bosanemonen.
Het voorjaar lonkt met ontluikend groen,
ik bespeur een bes en gaspeldoren.

Het zompig veen is als een huis
voor de blauwe druif en koningsvaren.
In ’s lands mooiste park voel ik me thuis,
kan hier mijn energie vergaren.

Elke boom en struik, elk pad of uitzicht
verwijst naar de opkomende natuur,
gekoesterd in wat dempend licht.

Ik leef me uit, ik ben onwijs,
raak in vervoering van de prilste bosmuur.
Voel me koning van het groene paradijs.