Perikelen openbaar onderwijs in Amstelveen

In Amstelveen buigt men zich over de vraag hoe het openbaar voortgezet onderwijs in de toekomst bestuurlijk moet worden vormgegeven- meldt in haar weekbericht CBOO, het Landelijk Platform Openbaar Onderwijs.

Daarbij gaat het natuurlijk niet om de te kiezen bestuursvorm alleen, maar moet de discussie worden gezien in de context van schaalvergroting en de manier hoe de aansturing van het onderwijs in de 2 locaties van het Amstelveen College (AC) in de toekomst vorm wordt gegeven en welke richting men in de toekomst uitgaat.

Vanaf 2006 koerste de toenmalige Bestuurscommissie ex. Art. 83 van het AC in vliegende vaart naar een fusie in een groot conglomeraat van 23 scholen onder een Samenwerkingsbestuur Dunamare met bestuursbureau in Haarlem. Van transparantie richting de Gemeenteraad laat staan de MR van het AC was geen sprake.

(Amstelveenweb.com collectie - 2008)

Drs. Martien Hietbrink secretaris van CBOO (links) tijdens de vergadering van de Raadscommissie Burgers en Samenleving op 15 oktober 2008. Naast hem zit John Levie (BBA) voorzitter van de commissie en griffier Joost in 't Veld

Dat was de reden, dat de Raadscommissie Burgers en Samenleving voor deze turbo gedragslijn op 15oktober 20008 een stokje stak en de Wethouder van onderwijs de heer D. Veenboer de opdracht gaf een onderzoek te laten doen naar de gewenste toekomst van het AC, te beginnen met een onderzoek naar de gewenste bestuursvorm voor het AC en eventueel pas daarna naar schaalvergroting.

Uitdrukkelijk werd vermeld, dat ook de MR van het AC een duidelijk rol moet krijgen en dat er in de school breed draagvlak voor het te kiezen beleid moet zijn. Daartoe werd een Stuurgroep opgericht, waar ook een ouder en een personeelslid van de MR zijn opgenomen. De indruk bestaat dat o.l.v. onafhankelijk voorzitter O. Nieman gekozen wordt voor nauwgezette stap voor stap aanpak.

Het hele proces wordt nauwkeurig gevolgd, opdat het hopelijk mogelijk is eind mei 2009 de conclusie te trekken, dat hier sprake is van een voorbeeld van “ Good Practice”, die voor de aanpak van vergelijkbare beleidszaken elders in den lande tot voorbeeld kan strekken.